Architektura Internetu

Port źródłowy i docelowy, nazwa

Porty źródłowe i docelowe stanowią szczególną formę dopełnienia adresów IP. Są to niewielkie dodatnie liczby całkowite identyfikujące programy wykonujące się na maszynie. Dzięki tym portom pakiet może trafić do określonej aplikacji. Porty źródłowe i docelowe są też nazywane portami wirtualnymi, a para w postaci adresu IP i portu - gniazdem (socket). DNS, HTTP, Telnet, FTP i wiele innych protokołów mają stałe numery portów we wszystkich implementacjach TCP/IP. Takie numery portów, np. 25 dla SMPT czy 23 dla Telnetu, należą do grupy powszechnie znanych portów (well-known ports).

Procesy klienta zwykle nie używają numerów portów, ale w razie potrzeby mogą to czynić. Porty wybiera i przydziela im ich komputer lokalny.

Nazwy domenowe są inną formą adresów warstwy 3, stosowaną w Internecie.

DNS (Domain Name Service)

DNS jest hierarchicznym system nazw domenowych dla urządzeń zainstalowanych w Internecie. System ten kojarzy przejrzyste nazwy urządzeń z ich niewygodnymi adresami numerycznymi IP, dzięki czemu do komputerów użytkowników czy serwerów można się odwoływać za pośrednictwem nazw symbolicznych w rodzajuhttp://www.networld.com.pl, a nie na przykład ADBA:112::C121:1001:CDCE:132.

Pomysłodawca systemu - Paul Mockapetris - przewidział skutki ekspansji Internetu. Jeśli w sieci globalnej z IPv4 DNS uznamy tylko za podwyższenie komfortu korzystania z zasobów, to z IPv6 jest to konieczność.

Na system DNS składają się: hierarchiczna struktura nazw domenowych, przypominająca odwrócone drzewo katalogów z gałęziami w postaci domen, liczne serwery nazw domenowych rozsiane po całym świecie i zbiory jednakowych bibliotek wykorzystywane przez programy odnajdujące niewygodne w użytkowaniu numeryczne adresy IP urządzeń na podstawie łatwiejszych do zapamiętania nazw symbolicznych.

Domeny internetowe są niepowtarzalne. Na samym szczycie hierarchii jest domena korzenia, której identyfikatorem jest kropka. Z korzenia wyrastają gałęzie - domeny różnego poziomu. Pierwszy z dwu najwyższych poziomów zajmują domeny o identyfikatorach: com - organizacje komercyjne, net - dostawcy usług sieciowych, gov - instytucje rządowe, mil - instytucje wojskowe itp. Drugi poziom został obsadzony identyfikatorami domen państw, na przykład pl - Polska. Nazwy domen (identyfikatory) są ściśle rejestrowane i okresowo kontrolowane.

Każda domena ma serwer DNS podstawowy, a może mieć też jeszcze jeden - wtórny serwer DNS. Serwer podstawowy zawiera wszystkie dane o swojej domenie, a serwer wtórny pełną kopię tych danych. Odpowiedzi na obsługiwane zapytania są autoryzowane i często buforowane. Można też zdefiniować serwery, które nie są serwerami podstawowymi czy wtórnymi dla żadnej z domen. Takie serwery uzyskują dane od serwerów DNS, a następnie je buforują. Zapytania skierowane do takich serwerów albo trafią na gotową odpowiedź, albo spowodują kolejne komunikowanie się serwera z serwerami DNS.

Rozszerzenia DNS dla wspierania adresów IPv6 określa RFC 2897.

IP (Internetwork Protocol)

Architektura Internetu

Format pakietu IPv4

IP (RFC 791, 2474) jest potoczną nazwą najpopularniejszego protokołu sieciowego usług datagramowych, IPv4, zastępowanego od stycznia 1996 protokołem IPv6.

Nagłówek IP zawiera 14 pozycji i zajmuje 20 bajtów, co w połączeniu z 20-bajtowym nagłówkiem TCP zwiększa ryzyko przeciążenia protokołów. IP może fragmentować datagramy, a dwie z trzech jednobitowych flag przenoszą następujące informacje: bit pierwszy = 0 - fragmentacja, bit pierwszy = 1 - bez fragmentacji, bit drugi = 0 - ostatni fragment, bit drugi = 1 - więcej fragmentów. Pozycja fragmentu względem początku datagramu jest określana liczbą przyrostów 64-bitowych w 13-bitowym polu Fragment offset. Jednobajtowe pole Typ usługi - ToS (Type of Service) - zostało predefiniowane w RFC 2474 Definition of the Differentiated Services Field (DS Field) in the IPv4 and IPv6 Headers. Nosi ono teraz nazwę DS, identyczną jak ośmiobitowe pole Traffic Class w poszerzeniu nagłówka IPv6, i składa się z sześciu bitów DSCP oraz dwu bitów CU rezerwy. Na ogół producenci zapewniają o zgodności produktów z RFC 2474, ale normy wiążącej bity DSCP z routerami i przełącznikami nadal nie ma.


TOP 200