Multicasting IP

Test sprawdzał, czy przełącznik potrafi prawidłowo reagować na żądania wieloemisji IP (multicasting - jedna stacja rozsyła pakiety IP do wielu wybranych stacji docelowych) generowane przez drugi przełącznik. Każdy przełącznik rozsyłał następnie pakiety multicastngu IP do określonych grup roboczych, które obsługiwały ten sam protokół multicastingu. Sprawdzano zgodność z trzema technikami multicastingu IP: DVMPR (Distance-Vector Multicast Routing Protocol), PIM (Protocol-Independent Multicast) Sparse Mode oraz PIM Dense Mode. Sprawa wydaje się nieco skomplikowana, ale użytkownicy powinni coś wiedzieć o każdej z tych technologii: PIM SM cechuje się dużą skalowalnością i powinno się ją stosować w dużych sieciach; DVMRP nadaje się idealnie do stosowania w mniejszych środowiskach sieciowych; PIM DM jest pośrednim rozwiązaniem i wydaje się, że z czasem odejdzie do lamusa.

Wyniki: protokół DVMRP jest najstarszym ze wszystkich trzech rozwiązań obsługujących wieloemisję pakietów IP. Protokół ten jest obsługiwany przez 11 przełączników. Wielu dostawców wspiera też technologie PIM Sparse Mode i PIM Dense Mode, chociaż w dużo mniejszym stopniu niż DVRMP. Protokół DVMRP jest popularniejszy, ale w porównaniu z PIM Dense Mode i PIM Sparse Mode ma tę wadę, że jest słabo skalowalny.

Zgodność z technologią VRRP (Virtual Router Redundancy Protocol)

Podczas testu VRRP każdy przełącznik był konfigurowany dwa razy. Raz jako "master" (operujący w pierwszej sieci) i drugi raz jako "slave" (operujący w drugiej sieci). Przełączniki były podłączone do koncentratora pracującego w każdej z podsieci. Dwie komunikujące się ze sobą sieci (ruting pakietów) były reprezentowane przez stacje robocze podłączone do koncentratorów.

Po uruchomieniu programu Ping (wymiana danych między dwiema stacjami pracującymi w dwóch różnych sieciach) wyłączano przełącznik "master" i zliczano utracone pakiety Ping, zanim protokół VRRP zacznie przesyłać pakiety przez ścieżkę zapasową (przez przełącznik "slave").

Wyniki: dziesięć przełączników zdało ten egzamin z wynikiem pozytywnym. Każdy z tych przełączników udowodnił, że w razie awarii przełącznika podstawowego ("master") jest w stanie, wykorzystując technologię Virtual Router Redundancy Protocol Layer 3, ustanowić połączenie przez przełącznik zapasowy ("slave").

Przełączniki Cisco nie brały udziału w testach, ponieważ pracują w oparciu o firmową implementację VRRP. Przełączniki PowerConnect 3024 i 3248 (Dell) oraz Baystack 470-48T (Nortel) nie obsługują technologii VRRP.

Ruting IPX

Dwa przełączniki tak skonfigurowano, aby obsługiwały protokół IPX RIP (pod nieobecność statycznych marszrut). Następnie sprawdzano, czy przełączniki obsługują prawidłowo ruch pakietów IPX i w ich pamięciach znajdują się poprawne informacje dotyczące rutingu takich pakietów.

Wyniki: dziewięć przełączników zdało poprawnie ten test. Przełączniki PowerConnect 3024 i 3248 (Dell), BlueFire 720 i 740 (NEC) i Baystack 470-48T (Nortel) nie obsługują technologii rutingu pakietów IPX.