Alternatywa dla VOWLAN

Od niedawna projektantów zaczął nurtować problem, czy radiowa przyszłość komunikacji głosowej w firmie należy do sieci Wi-Fi (i stosowanych w tych sieciach aplikacji VoWLAN), czy też będą to inne rozwiązania oparte na odrębnej technologii radiowej o nazwie femtocell. Należącą również do rozwiązań UMA (Unlicensed Mobile Access) technologią femtocell są szczególnie zainteresowani operatorzy sieci komórkowych. Femtocell obejmuje niewielki obszar z punktem dostępowym, ale nie obsługuje tradycyjnych połączeń 802.11, lecz sieć w technologii GSM. Mówiąc inaczej, femtocell stanowi najmniejszą lokalną stację bazową, która obsługuje telefonię komórkową GSM.

Pierwsze stacje bazowe femtocell (w odróżnieniu od komórkowych określane jako mobilne lub domowe) zostały zaprezentowane w 2002 r. przez Motorolę. Punkt dostępowy femtocell odbiera zgłoszenia od lokalnych użytkowników GSM (odbiorców bądź nadawców głosu lub danych) i za pośrednictwem szerokopasmowego łącza kablowego kieruje je do sieci komórkowej GSM lub internetu.

Węzły femtocell (podobnie jak  punkty dostępowe Wi-Fi) można instalować zarówno w miejscach gdzie istnieje sieć LAN dołączona przewodowo do internetu, jak i w mieszkaniach prywatnych z szerokopasmowym dostępem - opartym np. na technologii DSL bądź modemie kablowym CATV. Zasięg działania stacji femtocell zainstalowanej w budynku firmowym sięga ok. 50 m (niekiedy 200 m) i pozwala świadczyć usługi użytkownikowi zwykłego telefonu komórkowego, a także notebooka wyposażonego w interfejs GSM. Korzystając z usługi femtocell w domu, użytkownik notebooka będzie mógł nadal używać technologii GSM (głos i dane), nie płacąc jednak słonych rachunków operatorowi sieci GSM, jako że wymienia dane ze znajdującą się w mieszkaniu stacją femtocell dołączoną do stacjonarnej infrastruktury przewodowej.