Ceny układów NAND/flash zaczęły rzeczywiście w pewnym momencie gwałtownie spadać. Miało to miejsce przed dwoma laty, kiedy ich producenci zaczęli się poważnie zastanawiać, czy ten biznes w ogóle się opłaca. Dość powiedzieć, że ceny układów z pamięciami flash spadały w latach 2007-2008 o blisko 60% (porównując rok do roku).

Pod koniec 2008 r. doszło do tego, że produkcja układów flash stała się wręcz nieopłacalna. Dlatego ich producenci przestali inwestować w nowe linie produkcyjne, co spowodowało, że ceny układów flash zaczęły rosnąć. W efekcie, pamięć flash kosztowała w II kw. 2009 r. dwa razy więcej niż w ostatnim kw. 2008 r. (dane za iSuppli Corp). W opinii analityków, sytuacja taka utrzyma się przynajmniej przez najbliższy rok, do momentu gdy producenci pamięci flash odbudują swój potencjał produkcyjny, a nowe inwestycje zaczną przynosić zyski.

Gdzie SSD są stosowane

Pierwsze pamięci SSD projektowano z myślą o użyciu ich w serwerach i systemach pamięci masowych, pracujących w dużych centrach danych. Mało kto wtedy sądził, że rozwiązania takie trafią tak szybko do komputerów PC czy innych urządzeń elektronicznych powszechnego użytku. Dlatego pamięci SSD pierwszej generacji były oparte na układach flash typu SLC (Single-Level Cell), charakteryzujących się dużą niezawodnością pracy. Jednak obecnie do użytku wchodzą również pamięci SSD oparte na układach flash typu MLC (Multi-Level Cell), które potrafią przechowywać w jednej komórce więcej niż jeden bit, oferując jednocześnie równie dużą niezawodność pracy i wydajność, co pamięci flash typu SLC (głównie dzięki stosowaniu nowszych kontrolerów sterujących pracą napędów SSD i ulepszonego oprogramowania firmware zarządzającego takimi rozwiązaniami).

Korzyści ze stosowania napędów SSD są oczywiste, biorąc pod uwagę ich dużą wydajność w porównaniu z tradycyjnymi systemami pamięci masowych, opartymi na twardych dyskach. Pojedyncza pamięć SSD może na przykład wykonać w ciągu sekundy nawet do 16 tys. operacji wejścia/wyjścia (parametr IOPS). Dla porównania - wysokiej klasy twardy dysk Fibre Channel (z talerzami obracającymi się z szybkością 15 tys. obrotów na minutę) jest w stanie wykonać w ciągu sekundy ok. 200 takich operacji. Dlatego jedna pamięć SSD może zastąpić 10, 20, a niekiedy nawet 30 standardowych twardych dysków.