Prawdziwy rozwój małych ISP nastąpił w momencie, gdy upowszechniły się sieci bezprzewodowe w standardzie 802.11 oraz dodatkowo pojawiła się w miarę przystępna cenowo usługa DSL, którą można było współdzielić także poza lokalem abonenta. Równolegle rozwijał się dostęp w ramach sieci kablowych, świadczących dostęp oparty na technologii DOCSIS.

Dzięki rozwojowi sieci szkieletowych operatorów, nawet w niewielkich miastach dostawcy usług internetowych uzyskiwali dobrą łączność z globalną Siecią. Pozwoliło to na powolne odchodzenie od DSL, jako często podstawowej technologii łączącej dostawcę ze światowymi zasobami internetu. Rozwój technologii bezprzewodowych w standardzie 802.11 sprawił, że wielu operatorów potrafiło zaoferować dobrą usługę w korzystnej cenie. Szczególnie było to widoczne w miejscowościach, gdzie infrastruktura kablowa nie była zbyt dobrze rozwinięta. W dużych miastach, gdzie konkurencja wśród dostawców jest największa, operatorzy zainwestowali raczej w sieci Ethernet lub światłowodowe. Wokół licznie działających operatorów, powstaje znacząca społeczność techniczna oraz produkcyjna. Architektury sieci lokalnych operatorów ewoluowały i bardzo często są powtarzalne w ramach danej technologii.

"Technologia ethernetowa od wielu lat pozwalała na dostarczanie internetu użytkownikom z prędkościami do 100 Mb/s. Obecnie wielu lokalnych ISP migruje w kierunku łączy dostępowych o przepustowości 1 Gb/s (dostępnego dla indywidualnego odbiorcy)" - tak opisuje tę ewolucję Marcin Wojtaszczyk z Krajowej Izby Komunikacji Ethernetowej (KIKE). - "Coraz częściej sieć oparta na tzw. skrętce wypierana jest przez światłowody, które pozwalają na uzyskanie większych przepustowości (technologia GPON ponad 2 Gb/s do abonenta). Zapotrzebowanie na technologie światłowodowe (i wysoką przepustowość łączy) wynika z coraz częściej wprowadzanej przez lokalnych ISP oferty triple-play (internet, telefon, telewizja)".

Struktura sieci lokalnego ISP

Analizując strukturę sieci ISP, trzeba podzielić ją na trzy elementy: sieć usługowa, szkielet sieci oraz sieć dostępowa.

Jeżeli zamierzamy prowadzić sklep z warzywami, pierwszą czynnością będzie nawiązanie współpracy z hurtownią oferującą nam towar. Podobnie jest w przypadku ISP - żeby rozpocząć świadczenie usług dostępowych, najpierw musimy mieć dostęp do globalnych zasobów internetu. Aby oferować je w dobrej jakości, powinniśmy dysponować łączem symetrycznym w technologii, która pozwoli nam na rozbudowę połączenia nawet do kilkuset Mb/s. Dzisiaj, chcąc konkurować na trudnym rynku usług internetowych, nie warto stawiać na łącza DSL, popularne jeszcze kilka lat temu wśród małych dostawców. Dostawca usług powinien posiadać łącze symetryczne z parametrami zdefiniowanymi w ramach SLA (gwarancja jakości usługi). Technologie dostarczania łącza operatorskiego są różne - mogą to być radiolinie w paśmie licencjonowanym lub łącza światłowodowe.

Jeżeli planujemy zapewnić maksymalną redundancję usług, powinniśmy posiadać łącza od minimum dwóch operatorów z możliwością wykorzystania protokołu BGP. Zaletą tej technologii jest to, że nawet w przypadku awarii jednego z łączy, nadal będziemy połączeni z zasobami globalnymi poprzez łącze drugiego operatora. Konieczny będzie router pozwalający obsługiwać trasowanie (może to być np. darmowe rozwiązanie oparte na systemie Linux/Quagga lub oprogramowaniu Vyatta). Na tym etapie należy pamiętać o zdobyciu przydziału adresacji IP oraz w przypadku BGP numeru systemu autonomicznego, co obecnie może nie być proste. W tej sprawie powinniśmy uzyskać wsparcie od operatora naszego łącza globalnego.

Na styku duży operator-lokalni ISP sukcesem okazała się współpraca tych ostatnich. Wyrazem tego jest działalność takich organizacji, jak Krajowa Izba Komunikacji Ethernetowej czy iNET Group. Przykładem tego, że "w grupie można więcej" jest projekt Tanie Łącze, który pozwala lokalnym ISP zrzeszonym w KIKE na hurtowy zakup transmisji i dostępu do internetu. "Dzięki niemu lokalni ISP stali się konkurencyjni cenowo wobec dużych telekomów operujących na terenie całego kraju" - twierdzi Marcin Wojtaszczyk. "Równocześnie z projektem Tanie Łącze uruchomione zostały darmowe punkty wymiany ruchu między członkami KIKE (na chwilę obecną w projekcie uczestniczy ponad 100 ISP generujących ponad 100Gb ruchu)" .