Pierwsze plany IEEE zakładały opracowanie od razu standardu 100G, jednak producenci i dostawcy serwerów zasugerowali zwiększanie przepustowości etapami: najpierw do 40 Gb/s (łatwiejsza do uzyskania w urządzeniach towarzyszących), a dopiero potem do 100 Gb/s. Oba rozwiązania (40/100G) już odgrywają istotną rolę w upowszechnianiu operatorskiego Ethernetu, ale dla ich szerszego wdrażania decydujące są dwa czynniki. Pierwszy to zmniejszenie poboru mocy przez układy interfejsowe, w celu ograniczenia wymagań na dostawę energii elektrycznej węzłom i serwerom w centrach danych, a drugi - miniaturyzacja układów nadawczo-odbiorczych, która pozwoli na większe upakowanie portów w modułach komunikacyjnych. W laboratoriach już uzyskuje się wysokie zagęszczenie portów przypadających na moduł 100G i jest kwestią czasu, kiedy te rozwiązania pojawią się komercyjnie (wg prognoz, w 2012 r.).

Dostawcy prześcigają się więc w instalowaniu portów z szybkimi interfejsami optycznymi 40/100G w produkowanych przez siebie komponentach sieciowych, a zwłaszcza w systemach serwerowych bądź zestawach pamięci masowych dla centrum danych. Obiecujące wyniki pilotowych instalacji zainteresowały dużych operatorów, co - według analityków - może wpłynąć na poprawę jakości usług ethernetowych, udostępnianych zarówno w sieciach LAN, jak i globalnych rozwiązaniach IP. Pomoże to również w upowszechnianiu sesji multimedialnych, dostarczaniu i oglądaniu filmów przez internet (również IPTV) oraz wpłynie na poprawę parametrów przesyłowych w coraz bardziej zapchanych sieciach komórkowych.

Zapotrzebowanie na różnorodność

Przez lata użytkowania Ethernet stał się technicznie dojrzałym rozwiązaniem dla wielu typów transmisji (miedzianej, optycznej bądź radiowej), a szerokopasmowe instalacje zgodne ze specyfikacją IEEE 803.ba (40/100G) znajdują zastosowanie zarówno w sieciach lokalnych, jak i wśród operatorów. Również w zaawansowanych klastrach HPC (High Performance Computing), farmach serwerów aplikacyjnych oraz w centrach danych i modułach interfejsowych dla zestawów pamięciowych bądź węzłów obsługujących łącza długodystansowe. Ethernet zapewnia uzyskanie korzystnych wskaźników biorących pod uwagę relacje między funkcjonalnością, jakością i niezawodnością a kosztami instalacji - z uwzględnieniem kosztów utrzymania, zarządzania i rozbudowy infrastruktury.

Do przechodzenia na szybsze łącza zmusza wdrażanie aplikacji działających w czasie rzeczywistym, głównie do obsługi głosu i obrazu. Należą do nich również aplikacje biznesowe, obejmujące: wirtualizację usług, obliczenia o dużej wydajności, zapewniające ciągłość operacji biznesowych, systemy finansowe i medyczne, a także wideokonferencje czy transmisje iSCSI. Szybkie kanały stały się niezbędne do efektywnej komunikacji między zasobami pamięci masowych poprzez kanały FCoE (Fibre Channel over Ethernet) i NAS (Network Attached Storage). Ponadto, zwiększa się presja indywidualnych użytkowników na dostęp do pasmożernych multimediów, w tym: wideo na żądanie (VOD), pakietowy przekaz głosu (VoIP), odbiór programów HDTV, interaktywne sesje z portali społecznościowych czy udostępnianie plików filmowych.