Operatorzy mogą więcej

Duże nadzieje dotyczące rozwoju sieci operatorzy wiążą z architekturą nowej generacji NGN, która pozwala na kontrolowanie i zarządzanie w każdej warstwie komunikacyjnej. W praktyce oznacza to bardziej skuteczne administrowanie jakością QoS w sieciach z protokołem IP, odrębnie dla każdej aplikacji i oddzielnie dla konkretnego klienta. Podobne oczekiwania operatorzy łączą z dostosowaniem infrastruktury sieciowej pod wszechobecny Ethernet, co z kolei usprawnia wdrażanie usług ethernetowych w sieciach zdeterminowanych klasy SDH, PDH czy DWDM - wykonanych zarówno w miedzi, jak i na włóknie wielomodowym.

Jednocześnie rośnie popyt na bezprzewodowe sieci lokalne Wi-Fi/LTE, na które składa się wiele współdziałających punktów dostępowych. Korzystanie z internetu poprzez terminale z Wi-Fi pozwala nieco odciążyć przeładowane sieci komórkowe.

Wymagania użytkowników wobec dostawców to nie tylko natychmiastowy, dogodny i niezawodny dostęp do internetu, lecz także przystępna cena usługi na coraz bardziej konkurencyjnym rynku. Aby sprostać tym wyzwaniom, operatorzy do swojej strategii włączają m.in. wirtualne połączenia chmurowe, zawiadujące i łączące szerokopasmowy ruch stacjonarny z bezprzewodowym.

Chmury komunikacyjne w swej istocie mają pozwalać na zwiększenie pojemności baz danych oraz podniesienie wydajności sieci korporacyjnych i centrów danych - bez istotnego zwiększania kosztów. Natura połączeń chmurowych zezwala bowiem operatorom tworzyć infrastrukturę, za pomocą której istniejące medium można lepiej wykorzystać do świadczenia większej liczby usług, liczniejszej klienteli, a także rozszerzyć zasięg komunikacji przy akceptowalnie niskich kosztach. Dzieje się tak w wyniku przesunięcia węzłów strategii łączeniowej bliżej użytkownika, co przyczynia się do skutecznego przestrzegania umów o poziomie usług i usprawnieniu zarządzania abonentami. Zwłaszcza podczas dostarczania im treści multicastowych, takich jak telewizja IP czy multimedia.