Punkt dostępu WavePoint-II (którego konstrukcja mechaniczna pozostawia wiele do życzenia) dysponuje dwoma interfejsami sieciowymi: 10Base-T i 10Base-2.

Narzędzia konfigurujące punkt dostępu nie pracują rewelacyjnie i uruchomienie sieci zabiera sporo czasu. Jeśli chodzi o konfigurowanie klienta (czyli interfejsu PC Card), to program zaprojektowany przez Nortel jest bardziej przyjazny użytkownikowi, chociaż i oprogramowanie Lucenta pracuje stabilnie i efektywnie. Nawet zaawansowane opcje konfigurujące klienta pracują przejrzyście, a producent pomyślał też o bezpieczeństwie - administrator może zarządzać dostępem do sieci LAN, używając adresów MAC.

Na szczególne uznanie zasługuje fakt, że WaveLAN może obsługiwać komputery wielu platform, w tym system operacyjny MacOS. Ciekawym rozwiązaniem jest to, że w punkcie dostępu można w razie potrzeby zainstalować drugi interfejs (PC Card), dzięki czemu przepustowość tego urządzenia w znaczący sposób wzrasta. Żadne z pozostałych trzech rozwiązań nie oferuje takiej opcji.

I chociaż produkt ten sprawował się podczas testowania poprawnie, to jednak wymaga trochę cierpliwości, szczególnie w momencie instalowania, konfigurowania i uruchamiania całej aplikacji.

Cabletron bez kabli?

Sieć bezprzewodowa RoamAbout 2400 (Cabletron) pracuje wydajnie, ale przepustowość to jeszcze nie wszystko. Punkty dostępu są produkowane przez przejęty przez Cabletron oddział firmy Digital, a interfejsy PC Card to te same karty, które Lucent zastosował w sieci WaveLAN. Obie karty funkcjonują więc identycznie i są obsługiwane przez te same sterowniki! Oprogramowanie zarządzające klientem jest identyczne, tak jak i zewnętrzne anteny dołączane do adapterów PC Card.

I chociaż oba rozwiązania łączy tak dużo, to RoamAbout pracuje wydajniej niż WaveLAN. Przy 11 m RoamAbout przesyła pakiety z szybkością 1,35 Mb/s. Uwaga, to nie pomyłka - przy 22 m przepustowość wzrasta do poziomu 1,37 Mb/s. Jednak zakres maksymalny wynosi tylko 23,5 m, co jest najsłabszym wynikiem. Samo przełączanie się notebooka z jednego punktu dostępu na kolejny pracuje bez zarzutu.

Konstrukcja punktu dostępu RoamAbout nie jest udana. Urządzenie trzeba montować na ścianie, a kable dołączać aż z trzech stron. Punkt dostępu dysponuje dwoma interfejsami sieciowymi: 10Base-T i 10Base-2.

Oprogramowania zarządzające siecią nosi nazwę RoamAbout Access Point Manager i pracuje tak samo jak podobnego rodzaju oprogramowanie dołączane do pozostałych rozwiązań. Jeśli zdarzy się tak, że w sieci jest zainstalowany hub Digital, to użytkownik może użyć narzędzia zarządzającego tym hubem, kontrolując pracę punktu dostępu za pomocą protokołu SNMP.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo pracy, RoamAbout prezentuje się słabo - co prawda można filtrować protokoły, ale nie adresy MAC.

Wymieńmy zatem słabe punkty tego rozwiązania: niski poziom bezpieczeństwa pracy, niezbyt przejrzysta dokumentacja oraz oprogramowanie konfigurujące i zarządzające siecią, które wymaga wklepywania poleceń z klawiatury (brak interfejsu graficznego). Podstawowa zaleta - bardziej wymagający użytkownicy powinni docenić wysoką wydajność sieci RoamAbout.

Szybkie, ale trudne w konfigurowaniu

Firma Aironet Wireless Communications wprowadziła do swojej oferty stosunkowo niedawno najnowszy adapter -kartę PC4800 Turbo DS Series. Pracuje ona zgodnie z wymaganiami stawianymi przez standard 802.11 standard, oferując jednocześnie (w konfiguracji z punktami dostępu produkowanymi przez Aironet i przy niewielkim zasięgu) maksymalną przepustowość 11 Mb/s. Tak przynajmniej można wyczytać w specyfikacji technicznej. Testy wykazały jednak, że przy 11 m przepustowość wynosi 2,84 Mb/s, a przy 22 m 2,22 Mb/s. Maksymalny zasięg tej sieci to 25,5 m.

Jakiej metody użyła firma Aironet, aby dwukrotnie zwiększyć przepustowość sieci? Cała sztuczka polega na zastosowaniu niestandardowego protokołu transportu, operującego na wierzchu standardu 802.11, dzięki czemu w idealnych warunkach (otwarta przestrzeń) przepustowość sieci może osiągnąć poziom 6 Mb/s.

Punkt dostępu zaprojektowany przez Aironet (AP4800) nie wymaga stosowania interfejsu PC Card (pozostałe trzy rozwiązania wymagają tego), obsługując przy tym sieci LAN standardów 10Base-2, 10Base-5, 10Base-T i Token Ring, i ma bardzo udaną konstrukcję (rozwidlona antena).