Sieci pamięci masowych (II)
- Janusz Chustecki,
- 01.11.1999
Instalacja i konfigurowanie
W momencie inicjowania pracy sieci Fibre Channel wszystkie adresy są definiowane i przypisywane poszczególnym portom automatycznie. Jeśli w sieci pracują przełączniki w tym samym trybie (autodetekcja), to są konfigurowane też ścieżki połączeń między przełącznikami. W dowolnym czasie użytkownik może usunąć z pętli port lub dodać do niej nowe urządzenie. Po dodaniu nowego urządzenia zainstalowany w nim port nawiązuje automatycznie łączność z przełącznikiem i wymienia z nim szereg informacji operacyjnych.
Jeśli jest to port typu N, to zapamiętuje on adres portu przełącznika, z którym będzie się komunikować. Jeśli jest to port typu NL, to zapamiętuje 16-bitowy adres portu przełącznika i 8-bitowe adresy pozostałych urządzeń (maksymalnie do 126) dołączonych do pętli.
Pętla, węzeł i sieć szkieletowa
Sieć szkieletowa Fibre Channel
Na rysunku 1 widać możliwe zastosowanie technologii Fibre Channel. Oba węzły (a więc adapter I/O zainstalowany w serwerze i kontroler zarządzający macierzą dysków twardych) są wyposażone w porty typu N (N-Port), sprzęgające serwer i kontroler ze szkieletem sieci komunikacyjnej Fibre Channel.
Szkielet taki jest często przedstawiany w postaci "chmurki", w celu podkreślenia, że wewnętrzna struktura i sposób pracy sieci szkieletowej - na razie - nie są ujęte w karby standardów. Widoczna na rysunku 1 architektura odpowiada konwencjonalnemu modelowi pracującemu zgodnie z zasadą store-and-forward (przechowaj i następnie wyślij).
Akronimy używane w środowisku Fibre Channel
Istniejące już rozwiązania Fibre Channel mają tę zaletę, że mogą przesyłać pakiety generowane przez takie protokoły jak SCSI i TCP/IP oraz przewidują stosowanie różnych topologii i różnych szybkości oraz mediów: kabli miedzianych (do 30 metrów) i światłowodu (do 10 kilometrów).
Pętla arbitrażowa
Prosta pętla arbitrażowa Fibre Channel
Wykorzystując pewne techniki stosowane w sieciach Token Ring i FDDI i wprowadzając je do interfejsów I/O obsługujących dyski twarde, zaproponowano topologię FC-AL (Fibre Channel Arbitrated Loop). Topologia ta:
- Pozwala dołączać do pętli do 126 węzłów.
- Zarządza elastycznie przepustowością łącza, udostępniając ją każdemu z węzłów podłączonych do pętli.
- W znaczący sposób obniża opóźnienia powstające przy przesyłaniu pakietów (w porównaniu ze standardowymi protokołami sieciowymi), dedykując przepustowość pętli określonym urządzeniom wymieniającym między sobą dane.