Komercyjna społeczność

IBM liczy na zbudowanie społeczności, która będzie zgłaszać sugestie, raportować błędy i tworzyć rozwiązania na platformie Jazz, jak zapowiedział Steve Robinson, wiceprezes IBM Rational Software. Miejscem działania społeczności miałby zostać portal Jazz.net, z którego na razie mogą korzystać jedynie partnerzy i klienci Rational Software. Warto zauważyć, że IBM nie planuje otwarcia całego kodu źródłowego Jazz. "Możemy pomyśleć o otwarciu najniższych warstw [frameworku], żeby API było dostępne i programiści mogli budować w oparciu o jądro" - stwierdził Scott Rich, członek komitetu zarządzającego projektem.

Idea ta została nazwana "Open commercial software development" i jest według Danny'ego Sabbaha, dyrektora IBM Rational Software "kolejną istotną innowacją w dziedzinie grupowego budowania projektów".

Dogfooding i wymiana doświadczeń z VSTS

Jakość i wygodę użytkowania stworzonej aplikacji można osobiście sprawdzić tylko w jeden sposób: trzeba z niej korzystać na co dzień. Podejście to zastosowane w projektach informatycznych nazywane jest dogfooding (lub selfhosting). Wprawdzie sprawdza się ono tylko w niewielu typach projektów, ale jest szczególnie pożądane w przypadku tworzenia systemów operacyjnych lub środowisk programistycznych.

Dogfooding jest wykorzystywany przez Microsoft i został zastosowany także w przypadku platformy Jazz. "Chcę, żebyście wiedzieli, że używamy tego systemu. To nasze środowisko pracy" - zapewniał na konferencji EclipseCon 2007 John Wiegand z IBM. Na dowód tego cała prezentacja platformy, wszelkie modyfikacje kodu oraz planu iteracji miały miejsce na głównym repozytorium projektu. Publiczność mogła zaobserwować m.in. wymianę uwag między programistami i pojawiające się problemy z kompilowaniem projektu.

IBM zapowiada, że pierwsze produkty oparte na platformie Jazz pojawią się w 2008 r. Wszystko wskazuje jednak na to, że tylko otwarcie API Jazz i udostępnienie SDK do tworzenia rozszerzeń może zapewnić szybką popularyzację i akceptację tego środowiska wśród programistów. Wystarczy tylko spojrzeć na ogromną liczbę rozszerzeń i narzędzi usprawniających pracę, które powstały dla podobnego środowiska Microsoft Visual Studio Team System.

Dlatego też można powiedzieć, że przed twórcami Jazz jest jeszcze daleka droga. Takie są przynajmniej wnioski z doświadczeń użytkowników VSTS, którzy borykali się z problemami nieprzewidzianymi początkowo przez jego twórców, jak: duże wymagania sprzętowe, słabe mechanizmy pracy offline, konieczność korzystania z powolnych łączy i wiele innych.