Optymalizacja oparta na aplikacjach wykorzystuje szczególne cechy danych protokołów sieciowych. Celem działań jest zapewnienie parametrów ruchu, gwarantujących akceptowalną jakość. Aplikacje przeznaczone dla ruchu masowego mogą otrzymać niższy priorytet, niż aplikacje wymagające interaktywności. W przypadku powstawania chwilowych zatorów w sieci aplikacje istotne są priorytetyzowane, natomiast pozostałe ulegają degradacji. Mechanizm zachowuje się w podobny sposób, jak QoS w routerach dla małych firm i rozwiązań domowych. Aplikacje są oznaczane i przydzielane do odpowiednich klas ruchu, bazując na priorytecie przydzielonym do pakietu. Zapewnia to możliwość realizacji pewnego transportu dla aplikacji czasu rzeczywistego.

Drugą metodą jest optymalizacja oparta na użytkowniku, która najczęściej polega na ograniczaniu przepustowości łącza zgodnie z zawartym kontraktem. Niestety w tym przypadku nie ma możliwości traktowania aplikacji w zależności od ich potrzeb. Użytkownik otrzymuje określone parametry łącza i może je wykorzystać w dowolny sposób.

Często wykorzystywaną metodą jest hybryda wynikająca z połączenia optymalizacji opartej na użytkowniku oraz aplikacjach. W tym modelu kontrola nad dostępem do przepustowości jest przydzielana zarówno na poziomie dostawcy, jak i użytkownika.

Maszyny do zarządzania przepustowością - jak działają?

Rozwiązanie do zarządzania przepustowością jest zawsze umieszczone pomiędzy centralnym routerem zapewniającym dostęp do internetu a siecią dostępową. Urządzenia potrafią klasyfikować ruch na poziomie aplikacji dla każdego użytkownika, aby następnie przeprowadzić proces segmentacji zasobów sieciowych. Klasyfikacja jest przeprowadzana przy wykorzystaniu opisywanych mechanizmów dogłębnej analizy pakietów (DPI). Technologia DPI pozwala monitorować i klasyfikować pakiety pochodzące z określonych przepływów. Inspekcja pakietów w ramach warstw sieciowych 3-7 zapewnia pełne informacje o danych w sieci. Rozpoznanie aplikacji w sieci pozwala stworzyć odpowiednią politykę zarządzania ruchem. Po wykonaniu wskazanej analizy, system DPI może przypisać model zarządzania przepustowością do sieci, użytkownika lub indywidualnych przepływów. Wykonanie czynności wstępnych umożliwia w kolejnych etapach kontrolę dostępnej przepustowości w ramach klas aplikacji lub priorytetyzację ruchu, opartą na indywidualnych znacznikach każdej aplikacji. W ten sposób tworzony jest model optymalizacji.

Urządzenia QoS zazwyczaj stanowią połączenie sprzętu (w postacie dedykowanego urządzenia) oraz aplikacji zapewniającej zarządzanie i kontrolę. Typowy schemat wdrożenia umiejscawia urządzenie w centralnym miejscu sieci, powodując przepływ całego ruchu przez wewnętrzne mechanizmy systemu zarządzania. W celu zapewnienia redundancji zazwyczaj przeprowadza się konfigurację z zapasowym urządzeniem, którego czas przełączania w razie awarii jest możliwie niski.