Innym poważnym problemem jest zapewnienie odpowiednich zasobów dla usług DHCP, Radius itp. Usługi oferowane przez sieć przewodową dla sieci bezprzewodowej muszą nadążać za rosnącą liczbą użytkowników sieci WLAN. Okazuje się, że w pewnych skrajnych przypadkach serwery DHCP nie potrafią obsłużyć napływu klientów. Większość przedsiębiorstw używa także WPA lub/i 802.1X do uwierzytelniania, co będzie wymagało dodatkowego wykorzystania serwera Radius. Najważniejsze jest więc scentralizowanie infrastruktury IT dla tego typu usług, aby całość skalowała się dość szybko i łatwo.

Dodatkowymi elementami, niezbędnymi w procesie planowania skalowalnej sieci, będzie gromadzenie statystyk, takich jak średnia liczba urządzeń w sieci, szczytowa liczba użytkowników, lokalizacje punktów dostępowych z nimi powiązanych. Wszystkie te dane zostaną zastosowane do planowania rozmiaru i liczby stref dostępu.

Pozwolą też określić alokację adresów IP dla każdej z nich. Błędem jest konfiguracja sieci stanowiących "płaski" WLAN, konfigurowany jako jedna sieć z dużą pulą adresową. W takim przypadku warto pomyśleć o segmentacji sieci na podstawie geograficznych lokalizacji, szczególnie przy wdrożeniach 802.11n. Problemy z adresacją to typowy element źle zarządzanej i monitorowanej sieci.

Kolejnym istotnym czynnikiem towarzyszącym rozwiązaniom skalowalnym jest konsumpcja energii. Mobilne urządzenia klienckie dysponują przeważnie mechanizmem do oszczędzania energii. Wpływa to, niestety, na wydajność aplikacji i szybkość przełączania między różnymi punktami dostępowymi. Po stronie infrastruktury większość przełączników obsługuje standard 802.3af, który pozwala wyeliminować dodatkowe zasilanie do urządzenia. Warto zwrócić uwagę na fakt, że niektóre tanie przełączniki obsługują pełną moc, niezbędną do zasilania punktu dostępowego (15W), tylko na połowie portów.

Najpierw testy...

Powszechnie stosowaną praktyką jest uruchomianie dowolnej nowej technologii najpierw w środowisku testowym, zanim podjęta zostanie decyzja o jej wykorzystaniu w rzeczywistych warunkach. Aby uzyskać pełną skalowalność sieci bezprzewodowej LAN, wskazane jest przetestowanie kilku szczególnych jej elementów. Testy powinny skupiać się głównie na: liczbie niezbędnych punktów dostępowych, problemach z liczbą klientów, pojemności i szybkości transmisji między przyłączonymi punktami dostępowymi.

Jak testować skalowalność WLAN? Jedną z opcji jest przeprowadzenie testu w lokalizacji, która jest stosunkowo "czysta" pod względem warunków RF. Praktyczniejszą opcją - szczególnie w przypadku testowania wielu punktów dostępowych wpływających wzajemnie na siebie - jest zbudowanie środowiska testowego, w którym zasymulujemy model klienta. System kliencki będzie przyłączony do punktu dostępowego przy wykorzystaniu kabla. To rozwiązanie pozwala testować środowisko RF w powtarzalnych i kontrolowanych warunkach. Parametr niezbędny do przetestowania, to maksymalna liczba klientów przyłączonych do każdego punktu dostępowego, umożliwiająca poprawną pracę sieci. Niektóre kontrolery i punkty dostępowe pozwolą przyłączyć jedynie ograniczoną liczbę klientów do danego urządzenia.

Ograniczona pojemność punktu dostępowego jest ważnym i kluczowym elementem przy jakimkolwiek planie skalowalnej sieci. Inne istotne elementy to szybkość przesyłania, opóźnienia, straty pakietów, szybkość w stosunku do zasięgu, czas przełączania. Dla sieci wrażliwych na opóźnienia (VoIP lub ruch wideo) konieczne będzie przeprowadzenia testów mechanizmów QoS, takich jak IEEE802.11e lub WMM.

Dodatkowe wskazówki

IETF utworzył grupę roboczą CAPWAP (Control and Provisioning of Wireless Access Points), która zajmuje się standaryzacją mechanizmów pozwalających na zarządzanie instalacjami WLAN o dużej skali. Warto zainteresować się działalnością tej grupy roboczej. Projektując dużą sieć bezprzewodową, trzeba pamiętać, że w przyszłości na pewno będzie ona większa i bardziej obciążona niż obecnie.

Sieci bezprzewodowe nie są łatwe w skalowaniu. Jednak przy odpowiednim zrozumieniu natury potencjalnych problemów, przeprowadzeniu odpowiednich testów oraz wyciągnięciu z nich właściwych wniosków, można być pewnym, że bezprzewodowy LAN może być równie skalowalny jak dowolny segment LAN, niezależnie od wielkości.