Ustawa z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności

Rozdział 4

Odpowiedzialność podmiotów świadczących usługi pocztowe i telekomunikacyjne za ich niewykonanie lub nienależyte wykonanie

Art. 57. 1. Podmiot świadcząćy usługę pocztową lub telekomunikacyjną o charakterze powszechnym odpowiada za jej niewykonanie lub nienależyte wykonanie jedynie w zakresie określonym w ustawie.

2. Podmiot świadczący usługę pocztową lub telekomunikacyjną nie mającą charakteru powszechnego odpowiada za jej niewykonanie lun nienależyte wykonanie na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.

3. Podmiot świadczący usługę pocztową lub telekomunikacyjną w obrocie zagranicznym odpowiada za jej niewykonanie lub nienależyte wykonanie w zakresie i na zasadach określonych w umowach międzynarodowych.

Art. 58. 1. Podmiot świadczący usługę pocztową lub telekomunikacyjną o charakterze powszechnym ponosi

odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie nastąpiło wskutek siły wyższej, niezachowania przez nadawcę lub adresata przepisów lub regulaminów obowiązujących przy korzystaniu z danej usługi albo z winy zleceniodawcy.

2. W razie przyjęcia przesyłki przez odbiorcę bez zastrzeżeń, wszelkie roszczenia przeciwko Poczcie Polskiej wygasają. Nie dotyczy to jednak roszczeń z tytułu opóźnionego doręczenia przesyłki nadanej jako ekspresowa, jak również roszczeń z tytułu niewidocznych uszkodzeń przesyłki, jeżeli odbiorca w ciągu tygodnia od chwili

przyjęcia przesyłki zawiadomił o nich Pocztę Polską.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa Poczty Polskiej.

Art. 59. Jeżeli szkoda jest następstwem czynu niedozwolonego, podmiot świadczący usługę pocztową lub telekomunikacyjną ponosi odpowiedzialność na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.

Art. 60. Minister Łączności, w drodze rozporządzenia, określa:

1) warunki korzystania z usług pocztowych o charakterze powszechnym

2) świadczenia dodatkowe do tych usług i warunki ich wykonywania

3) terminy, po których upływie doręczenie telegramu, przesyłki nadanej jako ekspresowa lub przekazu pocztowego uważa się za opóźnione

4) wypadki, w których telegram lub przekaz pocztowy uważa się za nie doręczone.

Art. 61. 1. Odszkodowanie za utratę poleconej przesyłki listowej, bez względu na jej zawartość, ustala się w wysokości pięćdziesięciokrotnej opłaty za traktowanie przesyłki jako poleconej.

2. Odszkodowanie za uszkodzenie poleconej przesyłki listowej zawierającej dokumenty lub książki ustala się w wysokości rzeczywiście poniesionej szkody, przy czym odszkodowanie to nie może przewyższać kwoty należnej w razie utraty takiej przesyłki.

Art. 62. 1. Odszkodowanie za utratę listu wartościowego lub paczki z podaną wartością wypłaca się w wysokości kwoty zadeklarowanej przez nadawcę.

2. Odszkodowanie za ubytek lub uszkodzenie listu wartościowego albo paczki z podaną wartością ustala się w wysokości zwykłej wartości rzeczy, których ubytek lub uszkodzenie stwierdzono, przy czym odszkodowanie to nie może przewyższyć kwoty zadeklarowanej przez nadawcę.

Art. 63. 1. Odszkodowanie za utratę, ubytek lub uszkodzenie paczki bez podanej wartości ustala się w wysokości zwykłej wartości utraconych lub uszkodzonych rzeczy.

2. Odszkodowanie za zawartość paczki ekspresowej przeznaczonej dla odbiorcy zamieszkałego w miejscowym obszarze pocztowym, zepsutą wskutek opóźnionego jej doręczenia, ustala się w wysokości zwykłej wartości rzeczy, które uległy zepsuciu.

3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 odszkodowanie nie może przewyższać piętnastokrotności najniższej opłaty za przewóz paczki jednokilogramowej, pomnożonej przez wagę danej paczki podaną w kilogramach, przy czym część kilograma liczy się za cały.

Art. 64. Odszkodowanie za opóźnione doręczenie przesyłki nadanej jako ekspresowa ustala się w wysokości pięciokrotnej opłaty za traktowanie przesyłki jako ekspresowej.

Art. 65. 1. Odszkodowanie w razie niedoręczenia przekazu pocztowego ustala się w wysokości pięciokrotnej opłaty za nadanie tego przekazu.

2. Odszkodowanie za opóźnione doręczenie telegraficznego lub ekspresowego przekazu pocztowego ustala się w wysokości pięciokrotnej opłaty za traktowanie przekazu jako ekspresowego.


TOP 200