Test przełącznika Dell PowerConnect 3248
-
- NetWorld,
- 01.12.2002
Zarządzanie
Firma Dell wykonała parę prostych i użytecznych rzeczy w interfejsie zarządzania tej jednostki. Urządzenie nie ma jednak scentralizowanego interfejsu pozwalającego zarządzać wieloma przełącznikami 3248. Przełącznik 3248 może być zarządzany w ramach pasma (in-band) z jednego z portów Ethernet lub z portu szeregowego konsoli. Interfejs linii poleceń (CLI) jest podobny jak w sprzęcie firmy Cisco.
Dell dostarcza też interfejs graficzny umożliwiający zarządzanie przełącznikiem przez przeglądarkę webową. Ten interfejs umożliwia dostęp do wszystkich opcji konfiguracyjnych dostępnych z CLI. Aczkolwiek przez interfejs webowy jednocześnie może być konfigurowany tylko jeden przełącznik 3248. Gdyby istniała możliwość zarządzania wszystkimi urządzeniami 3248 z jednego interfejsu, to zarządzanie siecią VLAN i QoS byłoby dużo łatwiejsze. Firma Dell wykorzystała do zarządzania i monitoringu protokół SNMP, a do uwierzytelniania zarządzania usługę RADIUS.
Ocena przełącznika Dell PowerConnect 3248
Reasumując, PowerConnect 3248 jest solidnym przełącznikiem warstwy 2, przeznaczonym dla niewielkich i średnich sieci. Gdyby dodatkowo przełącznik miał zdolność rutingu, jego wartość znacznie by wzrosła. Jego cena oraz wyniki testów to czynniki, które mogą ułatwić podjęcie decyzji o ewentualnym zakupie urządzenia. Przełącznik kosztuje na rynku polskim 1788 USD.
Wszystkie testy przełącznika Dell PowerConnect 3248 przeprowadzono przy użyciu jednego chassis Spirent Smartbits 2000, jednego Smartbits 6000 i dwóch Smartbits 20. Chassis były zaopatrzone w karty Smartmetrics ML-7710 z 48 portami 10/100 i Terametrics LAN-3301A z dwoma portami Gigabit. Użyto testów aplikacyjnych Smartflow, VLAN i Smartmulticast.
Test przepustowości w warstwie 2
Test poszukuje maksymalnej szybkości przesyłania, przy której przełącznik może obsługiwać ruch bez straty danych. Próba zaczyna się przy 100 proc. maksymalnej szybkości transmisji. Jeśli pojedyncza ramka jest gubiona, to szybkość przesyłania jest zmniejszana do połowy i próba jest powtarzana. Jeżeli żadna ramka nie ginie, to szybkość przesyłania zwiększa się do połowy między aktualną szybkością a maksymalną szybkością bez strat (przeszukiwanie binarne). Test kończy się, gdy różnica pomiędzy szybkością z ostatniej poprawnej próby a szybkością z ostatniej próby, w której zgubiono ramkę, jest mniejsza lub równa 1 proc.
Test przeprowadzono w kombinacjach używających wszystkich 48 portów Ethernet 10/100 Mb/s. Ruch był wysyłany w obu kierunkach między dwoma portami Gigabit Ethernet. Wszystkie porty 10/100 były skonfigurowane na 100 Mb/s i pracowały w dupleksie. Test był wykonany dla ramek o następujących rozmiarach: 64, 128, 256, 512, 1024, 1280 i 1518 bajtów. Każda powtórka testu trwała 120 s.
Test opóźnienia w warstwie 2
Test śledzi opóźnienia każdej testowanej ramki w sekwencji ramek. Średnia dla wszystkich ramek jest obliczona dla poszczególnych rozmiarów ramek. Stempel czasowy transmisji określa moment, w którym port wysyła pierwszy bit ramki. Stempel czasowy odbioru określa moment, w którym port odbierający otrzymuje ostatni bit ramki. Opóźnienie jest obliczone jako różnica między stemplem czasowym odbioru a stemplem czasowym transmisji.
Test przeprowadzono używając wszystkich 48 portów 100 Mb/s skonfigurowanych dla 100 Mb/s i w dupleksie. Ruch był wysyłany w obu kierunkach pomiędzy dwoma portami gigabitowymi. Test przeprowadzono z maksymalną przepustowością bez strat dla ramek o rozmiarach 64, 128, 256, 512, 1024, 1280 i 1518 bajtów. Czas trwania testu wynosił 120 s dla każdego powtórzenia.
Test VLAN
Test ten określa, czy ruch z jednej sieci VLAN jest odbierany przez wszystkie używane przez nią porty i nie jest odbierany na portach nie należących do tej VLAN.
Na przełączniku tworzono szereg sieci VLAN. Ruch był generowany dla każdej sieci VLAN i liczono tracone ramki. Dla prób stworzono osiem sieci VLAN z sześcioma portami każda, używając wszystkich 48 portów 10/100 Mb/s. Ruch był wysyłany między każdym z sześciu portów w pełnej kombinacji. Zgubienie ramki dla każdej sieci VLAN było rejestrowane dla każdego rozmiaru ramki: 64, 128, 256, 512, 1024, 1280, 1518 bajtów. Czas trwania tego testu wynosił 120 s dla każdego powtórzenia. Wszystkie porty były skonfigurowane dla 100 Mb/s w dupleksie.
Test usługi QoS
Test określa względny priorytet ruchu w oparciu o różne mechanizmy QoS obsługiwane przez przełącznik. Test został wykonany dla trzech różnych typów QoS obsługiwanych przez badane urządzenie:
W teście tym tworzono wielorakie strumienie z różnymi DSCP, ToS lub wartościami priorytetu VLAN. Ruch z dwóch portów odbierano w jednym porcie, tworząc grupę trzech portów z dwoma nadajnikami i jednym odbiornikiem. Całkowity ruch wysyłany z dwóch portów był zwiększany krokowo aż do przekroczenia maksymalnej prędkości kabla. Rejestrowano wartości opóźnienia dla ruchu na każdym poziomie priorytetu.
Na potrzeby testu stworzono osiem przepływów dla każdego portu z różnymi poziomami priorytetów. Wykorzystano wszystkie 48 portów 10/100, tworząc 16 grup portów. Test był przeprowadzony dla pakietów o rozmiarze 128 bajtów, gdzie czas trwania powtórzeń wynosił 120 s.
Test mieszanej klasy przepustowości
Test ten określa maksymalną prędkość przesyłania, przy której przełącznik może generować oba rodzaje ruchu, tzn. multicast i unicast dla 16 grup multicast. Każda grupa składa się z jednego nadajnika i dwóch odbiorników. Ruch multicast i unicast jest transmitowany przy tych samych prędkościach. Przeszukiwanie binarne pozwala znajdować maksymalną przepustowość, zanim nastąpi utrata danych dla tego ruchu.
Czas trwania testu dla każdego powtórzenia wynosił 120 s. Ta sama próba była przeprowadzona dla ramek o rozmiarach 128, 256, 512, 1024, 1280, 1518 bajtów.
Test opóźnienia Multicast
Test ten określa minimalne, maksymalne i przeciętne opóźnienia przesyłania typu multicast przy maksymalnej przepustowości bez strat dla 16 grup multicast. Prędkość przesyłania i grupy multicast są stałe podczas testu.
Po sprawdzeniu, że odbierające porty właściwie połączyły się w grupy, ramki wysyłano z określoną prędkością przez 120 s. Mierzono wartości opóźnienia otrzymywanych ramek. Test przeprowadzono dla rozmiarów ramek: 128, 256, 512, 1024, 1280 i 1518 bajtów.
Test maksymalnej liczby grup Multicast
Testowano liczbę grup multicast jednocześnie obsługiwanych przez przełącznik przy określonej prędkości transmisji. Liczba grup multicast wzrastała o 10 podczas testu przy maksymalnej (100%) prędkości przesyłania.
Test rozpoczęto od początkowo ustawionych 10 grup multicast. Liczba grup multicast (Initial Group Count) była rozdzielona równo między pięć portów odbiorczych w każdej z początkowo ustawionych grup. Każde powtórzenie prowadzono przez 10 s.
Grupy multicast, o które powiększano każdy przyrost, były przydzielone do jednego portu odbierającego sekwencyjnie. Test trwał tak długo, aż jeden z odbierających portów w jednej z grup odebrał ramki multicast z jakiejkolwiek grupy multicast, z którą był powiązany lub do osiągnięcia maksymalnej możliwej liczby grup obsługiwanej przez testowane urządzenie. Wyposażenie użyte w teście obsługiwało maksimum 1000 grup multicast.
Mirroring portu
Wysyłanie ruchu do portu 1 przełącznika przeznaczanego dla urządzenia podłączonego do portu 2, testowało mechanizm portu lustrzanego.
Poszczególne kroki testu:
1. Przełącznik został skonfigurowany do odbijania odbieranego ruchu z portu 1 na port 3. Pakiety liczono na portach 3 i 1.
2. Skonfigurowano przełącznik do odbijania ruchu wysyłanego z portu 1 na port 3. Pakiety liczono na portach 3 i 1.
3. Skonfigurowano przełącznik do odbijania ruchu wysyłanego i odbieranego z portu 1 na port 3. Pakiety liczono na portach 3 i 1.
4. Odwrócono kierunek ruchu i powtórzono powyższe kroki.
