Technologia muItimedialna DTM
- Adam Urbanek,
- 01.06.1999
DTM wykazuje również podobieństwo do technologii przekazów synchronicznych SDH, lecz unikając hierarchicznej struktury charakterystycznej w sieci transportowej, zawiera dodatkowo funkcje sygnalizacyjne i przełączania, co czyni ją szczególnie atrakcyjną z punktu widzenia aplikacji multimedialnych (telekonferencje i wideokonferencje). Z kolei przez przyporządkowanie odpowiedniej - i właściwej dla danej aplikacji - liczby kanałów jednostkowych o znanej przepływności (do obsługi konkretnego strumienia danych) w sieci łatwo można zagwarantować przez cały czas trwania transmisji wymagany i stały poziom jakości usług QoS. Jest to jeden z ważniejszych parametrów przekazu, istotny dla transmisji prowadzonych w czasie rzeczywistym i na dużych odległościach, z wykorzystaniem wielu węzłów pośredniczących sieci.
Jak działa skalowanie w DTM?
Wyznaczeniem odpowiednich parametrów transmisji zajmuje się sam algorytm alokacji dynamicznej kanałów DTM, na podstawie wstępnie deklarowanych parametrów w aplikacji użytkownika. Określone i zarezerwowane w ten sposób kanały pozostają do dyspozycji danego połączenia, aż do czasu zakończenia lub rozłączenia całej transmisji, bądź podlegają modyfikacji w trakcie jej trwania. System DTM może bowiem obsługiwać dwa rodzaje strumieni danych, każdy w odrębny sposób:
- Podczas przesyłania danych synchronicznych i izochronicznych strumień informacji jest traktowany jako ciągły (continuous), a wymagania odnośnie pasma transmisyjnego są w przybliżeniu stałe. Dla takich przekazów system tworzy dedykowany kanał transmisyjny o stałej przepływności (będący wielokrotnością kanału jednostkowego 512 kb/s), alokowany niezmiennie na cały czas trwania przekazu - niezależnie od jego wykorzystywania.
- Dane asynchroniczne, nie zdefiniowane bądź napływające (z założenia) ze zmienną szybkością, wymagają odrębnego traktowania za pomocą strumienia nieciągłego (burst), w którym po okresie ciszy zwykle następuje gwałtowny przepływ informacji. W tej sytuacji kanał transmisyjny jest tworzony dynamicznie, wyłącznie na czas faktycznego przepływu danych i usuwany natychmiast po ich zakończeniu.
Szczęśliwie tak się składa, że zwykle w praktyce utworzenie szerokiego pasma - czyli złożenie wielu kanałów jednostkowych - może być dokonywane w dłuższym okresie (sieć szkieletowa, przekazy wideokonferencyjne, transport danych), natomiast aplikacje wymagające krótkich czasów dostępu mają zwykle niewielkie wymagania odnośnie szerokości pasma (wystarczy pojedynczy kanał jednostkowy 512 kb/s), co dzieje się szybko.
Pierwsze aplikacje w sieci
Najnowsza technologia DTM natychmiast przyjęła się na rynku telekomunikacyjnym i komputerowym, będąc klasycznym przykładem, jak w miarę pojawiania się nowych technologii transmisji coraz trudniej określać granice między systemami telekomunikacyjnymi a systemami transmisji typowymi dla sieci komputerowych. Zjawisko to, coraz częściej określane jako konwergencja sieci komunikacyjnych, rozszerza się również na oferowane usługi, projektowane systemy komunikacji i nowe technologie sieciowe.
Pierwsze produkty (węzły i zestawy układów mikroprocesorowych) technologii DTM, opracowane przez Swedish Royal Institute of Technology, firmy Ericsson i Toshiba, pojawiły się na rynku w ubiegłym roku, a kilka eksperymentalnych sieci wykonanych w tej technologii już działa w wielu krajach (Szwecja, Japonia, USA). Są one oparte na wieloportowych węzłach DTM, takich jak: Net Insight AB (http://www.netinsight.se ), Dynarc AB (http://www.dynarc.se ) i Effnet AB (http://www.efnet.se ), dostarczających obecnie bezblokadową przepływność na poziomie 8 Gb/s.
Potrzeba międzynarodowej standaryzacji nowej, bardziej elastycznej i dynamicznie skalowanej technologii transmisji DTM nie podlega dyskusji, a wstępne propozycje już zostały przedłożone do uzgodnień ETSI (European Telecommunication Standard Institute).