A płaskie i szybkie jeszcze lepsze...

Budowa dużych sieci LAN to nie bajka. Przed laty największym problemem było, jak w takich sieciach zapewnić redundancję (na wypadek, gdy awarii ulegnie jakiś most lub przełącznik), ale jednocześnie nie wpaść w pułapkę sieciowych pętli. Problem powstawania pętli rozwiązywał protokół STP (Spanning Tree Protocol) przez blokowanie nadmiarowych ścieżek i ustanawianie pojedynczych ścieżek aktywnych.

Niestety STP ma wady, które widać szczególnie teraz, gdy wymagania wobec infrastruktury w centrum danych są tak wyśrubowane. W końcu zablokowanie pewnych ścieżek w sieci w celu uniknięcia pętli prowadzi do tego, że niecałe dostępne pasmo jest wykorzystane. Co prawda w razie awarii urządzenia protokół STP rekonfiguruje sieć, by ominąć blokadę, ale robi to w dzisiejszych realiach zbyt wolno. Ruch związany z pamięcią masową wymaga od sieci braku strat pakietów, wiec przełączniki nie mogą odrzucać pakietów i muszą unikać tworzenia się zatorów. Protokół Spaning Tree nie radzi sobie z żądaniem braku strat pakietów i w dodatku bardzo małych opóźnień.

Zobacz również:

• Technologia GPON. Przyszłość komunikacji internetowej

Alternatywą jest stworzenie takiego centrum danych, które będzie działało jak jeden wielki wirtualny switch. W takiej koncepcji dostawcy implementują obsługę ruchu sieciowego w obrębie klastra zbudowanego z wielu przełączników tak, by działały one jak pojedynczy przełącznik. Wybierana jest najlepsza trasa, a wszystkie połączenia są aktywne. Idea ta ma dwa warianty oparte na standardach oraz różne wersje firmowe. Wszystkie są koncepcyjnie podobne.

Pierwszym z wariantów standaryzowanych jest TRILL (Transparent Interconnection of Lots of Links), opracowywany przez IETF. Podstawowy protokół zaaprobowano w marcu ub.r. Ostateczny standard ze wszystkimi wymaganymi elementami jest spodziewany w tym roku. Drugi wariant to SPB (Shortest Path Bridging), definiowany jako standard IEEE 802.1aq i wykorzystujący założenia Provide Backbone Bridges (PBB), koncepcji opracowanej dla dostawców serwerów i Metro Ethernetu.

TRILL ma tak potężnych zwolenników, jak Brocade, Cisco, Extreme Networks, Force10 Networks, Huawei i HP, ale i SPB ma swoich zwolenników. To ostatnie rozwiązanie w swoich switchach planuje wdrażać Avaya, a wsparcie zapowiadają też Alcatel-Lucent, Enterasys, HP i Huawei.

Cisco oferuje swoje rozwiązanie FabricPath jako TRILL w wersji prestandard. Ma ono pewne dodatkowe funkcje, nie uwzględnione w standardzie. Także inni dostawcy wprowadzają swoje rozwiązania. Największy problem, że odbiegają one od standardów i działają jedynie z firmowymi przełącznikami, nie ma więc mowy o łączeniu produktów różnych dostawców.

Sieciowe multikulti

I właśnie wiązanie się z jednym dostawcą jest teraz jedną z najważniejszych kwestii do rozstrzygnięcia w branży sieciowej. Za strategią dostarczania rozwiązań end-to-end, którą od lat podąża konsekwentnie lider rynku (ukoronowaną wkroczeniem Cisco w świat serwerów), zaczęli podążać jego najwięksi konkurenci: HP, Juniper i IBM. Trend sprzed kilku zaledwie lat - gdy wielu dostawców pozbywało się produktów i usług, które nie pasowały do ich podstawowego biznesu - został odwrócony i teraz w modzie jest zintegrowana i jak najszersza oferta. To dla niej HP zdecydował się przejąć firmę 3Com, IBM - Blade Networks, a Juniper kilku mniejszych producentów.