Programiści mają w Yukon do dyspozycji bibliotekę ADOMD .Net, pozwalającą uzyskać dostęp do dowolnej funkcjonalności obsługiwanej przez Analysis Services. Prawdopodobnie będzie ona obsługiwać także usługi analityczne dostępne w SQL Server 2000. Do zarządzania usługami analitycznymi w Yukon pojawiają się nowe obiekty - Analysis Management Objects (AMO) zastępujące Decision Support Objects (DSO). Obiekty DSO będą nadal wspierane, ale nie wiadomo, czy obejmą nowe funkcjonalności serwera Yukon. Obiekty AMO generują komunikaty w XML przetwarzane następnie przez usługi analityczne, te zaś zawierają obsługę sesji - nawet jeżeli komunikacja odbywa się za pośrednictwem bezstanowego protokołu HTTP. To zdecydowanie upraszcza tworzenie aplikacji analitycznych.

Projektant definiujący struktury analityczne za pomocą narzędzia SQL Server Workbench może albo pracować w "lokalnym" trybie projektowym, albo bezpośrednim (tak jak w DTS). Co ciekawe, pracując w trybie lokalnym, budowane rozwiązanie można przetestować bez wgrywania struktur na serwer. Proces wgrywania wszystkich elementów projektu na serwer sprowadza się do kilku kliknięć myszką.

Warto dodać, że nowe środowisko IDE zawiera gotowe wzorce podpowiadające, jak powinna wyglądać struktura standardowych rozwiązań analitycznych. Dostępne są m.in. wzorce dla kostek, wskaźników KPI, nazwanych zestawów danych, akcji - praktycznie każdego elementu dostępnego w usługach analitycznych w Yukonie. Wzorce są zapisywane w postaci pliku XML, można więc bez problemu stworzyć własne tego typu szablony: ręcznie albo przy użyciu kreatora.

W SQL Workbench w Yukon wiele elementów jest znacznie bardziej czytelnych niż w SQL 2000. Na przykład specjalny widok Calculations View pozwala łatwo przejrzeć wszystkie definicje pól wyliczeniowych wykorzystywanych w danym projekcie. Można je łatwo edytować, zmieniać przypisania itp. Programista może definiować także własne funkcje agregujące (które mogą być wykorzystywane do obróbki "relacyjnych" danych).

Nowością jest mechanizm tzw. profilowania (analizy wydajności) usług analitycznych. Dotychczas SQL Server Profiler mógł służyć do śledzenia tylko operacji wykonywanych w motorze relacyjnym - teraz obsługuje także zdarzenia z Analysis Services.

Uproszczona replikacja

Mówiąc o replikacji w Yukonie, można powiedzieć krótko - została w znacznym stopniu uproszczona. Kreatory do konfigurowania replikacji są bardziej zwięzłe. Na przykład w ramach jednego przejścia można stworzyć kilka różnych subskrypcji różniących się parametrami. Łatwiej też określa się filtry przy replikacji typu Merge - kreator sam podpowiada sposób partycjonowania danych. Nie ma już oddzielnie definiowanych operacji pull i push; równocześnie podczas definiowania subskrypcji wystarczy np. jedynie wskazać, że dana replikacja będzie przesyłana na SQL Server CE.

Nowością jest możliwość łatwego narzucenia określonej kolejności wykonywania replikacji. Upraszcza to rozwiązywanie problemów w sytuacji, gdy np. tabele są połączone relacjami i równocześnie uruchamiają wyzwalacze. Można też nakładać ograniczenia na przetwarzanie pewnych operacji, m.in. takich, które kasują dane. Nową koncepcją jest także tzw. token, upraszczający konstruowanie replikacji w środowisku, w którym dane są replikowane na kilka serwerów. Dzięki śledzeniu "ruchu" tokena pomiędzy "publikującym" a subskrybującym można łatwo utworzyć czytelne statystyki o tym, jak dokładnie przebiega replikacja.

Można także zainicjować replikację (subskrypcję po stronie "podrzędnej") na podstawie kopii zapasowej, co uprości sytuację, gdy replikowane są olbrzymie zbiory danych (początkowe zasilenie podrzędnej bazy nie będzie tak kosztowne).

Także replikacja typu snapshot została przyspieszona, dzięki równoległemu przygotowywaniu danych do wysyłki. Można też replikować indeksy do wyszukiwania pełnotekstowego.

Administratorów i projektantów ucieszy fakt, że w Yukonie zniknie konieczność częstego posługiwania się procedurami składowanymi do zmiany schematu replikowanej bazy. Większość operacji zmieniających schemat można wykonywać "zwyczajnie" za pomocą narzędzia SQL Server Workbench. Stało się to możliwe dzięki wyzwalaczom ustawianym na operacjach DDL, które pozwalają na "programowe" śledzenie zmian w schemacie bazy. Oprócz tego udostępniono programiście bibliotekę Replication Management Objects (RMO), pozwalającą precyzyjnie konfigurować proces replikacji i zarządzać nim.