Dostawcy produktów zgodnych z CORBA

Istnieje kilka znanych implementacji ORB, działających na wielu platformach i współpracujących bez problemu z innymi realizacjami. Najwcześniej takie realizacje dostarczył IBM w modelu obiektowym System Object Model (SOM) i Distributed SOM. Uznaniem przemysłu cieszy się także Orbix irlandzkiej firmy IONA oraz ObjectBroker opracowany przez Digital Corp. (sprzedany następnie firmie BEA). Oracle zamierza stosować VisiBroker (firmy Visigenic) do obsługi komunikacji obiektowej w ramach swej architektury NCA. Firma Transarc, znana z dostaw monitora transakcji Encina, wbudowuje obsługę transakcji do Orbix ORB.

Microsoft, COM, DCOM i OLE

OMG nie jest jednak jedynym producentem w zakresie obsługi komunikacji obiektowej. Microsoft z modelem elementów obiektowych COM (Component Object Model) dostępnym od lat w Windows jest poważnym konkurentem architektury CORBA. Rozproszone możliwości tego modelu zrealizowano w Distributed COM (DCOM), dostępnym w Windows NT 4.0 i przewidzianym do realizacji w systemie, który ma być następcą Windows 95.

W wyniku umowy Microsoftu z niemiecką firmą Software AG opracowuje ona przeniesienie techniki DCOM na inne platformy systemowe, w tym na 18 platform unixowych oraz IBM-owskie systemy AS/400 i MVS.

COM jest to standard firmy Microsoft w zakresie współpracy obiektów

umożliwiający ich opracowanie i rozpowszechnianie w formie binarnej, bez potrzeby dostarczania kodu źródłowego. Zespoły programistyczne mogą opracowywać własne elementy oraz używać elementów handlowych i składać z nich gotowe aplikacje.

DCOM jest to rozszerzenie właściwości modelu obiektowego COM na środowisko sieciowe z możliwością zdalnego wywoływania metod obiektu, zapewnieniem bezpieczeństwa oraz niezależnością od lokalizacji wywoływanego obiektu.

DCOM to interesująca propozycja komunikacji obiektowej, gdyż system

jest dołączany bezpłatnie do każdego systemu operacyjnego Windows NT!

OLE straciło swe dawne znaczenie łączenia i osadzania obiektów, stając się zbiorem technologii obiektowych Microsoft. OCX i ActiveX to dwa mechanizmy realizacji obiektów zgodne ze specyfikacją COM.

Co to jest COM?

COM jest to model programowania obiektowego do opracowania komponentów programowych za pomocą dowolnych narzędzi. Twórca komponentów definiuje jego interfejs przy użyciu języka Microsoft Interface Definition Laguage (MIDL), będącego obiektowym rozszerzeniem języka RPC IDL (opracowanego przez konsorcjum Distributed Computing Environment). Moduł wykonawczy (run-time) COM służy jako pośrednik między klientami żądającym usługi a obiektami dostarczającymi jej. W przypadku komunikacji między różnymi komputerami moduł run-time DCOM zapewnia obsługę komunikacyjną.

Funkcje obiektu COM są zrealizowane w postaci biblioteki dołączanej do aplikacji (serwer in-proces) lub w postaci samodzielnego programu (serwer out-of-proces), działającego na tej samej maszynie, co klient lub na oddzielnym serwerze, dostępnym przez DCOM. W przypadku systemu Windows NT 4.0 obiekt i jego usługi można zarejestrować jako usługi systemowe.

DCOM

Jest to model oparty na ścisłej zgodności binarnej między komponentami aplikacji. Komponenty DCOM współpracują z sobą bezpośrednio binarnie i ich stosowanie nie zależy od języka programowania użytego do ich opracowania.

Tymczasem elementy CORBA, korzystające z protokołu komunikacyjnego GIOP, muszą używać specyficznego dla danego języka programowania wiązania (binding) ORB z tym językiem. Jeżeli nie ma takiego wiązania, nie można go użyć do opracowania elementu.

DCOM korzysta z dwóch mechanizmów do prezentowania w sieci właściwości funkcjonalnych obiektów: za pomocą specyficznego interfejsu dostępnego z języków 3GL, takiego jak C++, oraz za pomocą mechanizmu OLE Automation. Wtedy obiekty pokazują swe właściwości przy użyciu interfejsu IDispatch, dostępnego w większości popularnych narzędzi programistycznych, np. Visual Basic, PowerBuilder, Delphi i wiele innych. Opracowanie obiektów COM jako serwerów OLE Automation daje największe możliwości ich używania przez dowolne aplikacje.