W przypadku układów Opteron trzy modele są przeznaczone dla serwerów wyposażonych w maks. 8 procesorów i trzy dla serwerów wyposażonych w maks. 2 procesory. Układy przeznaczone dla serwerów ośmioprocesorowych (na co wskazuje pierwsza cyfra 8) oznaczono symbolami Opteron 865 (1,8 GHz), 870 (2,0 GHz) i 875 (2,2 GHz). Tej rodzinie procesorów AMD nadał nazwę kodową Egypt.

Układy przeznaczone dla serwerów dwuprocesorowych (pierwsza cyfra 2) oznaczono symbolami Opteron 265 (1,8 GHz), 270 (2,0 GHz) i 275 (2,2 GHz). Tej rodzinie procesorów AMD nadał nazwę kodową Italy. Dwurdzeniowe procesory Opteron przeznaczone dla serwerów jednoprocesorowych (pierwsza cyfra 1), które wejdą na rynek w przyszłości, noszą nazwę kodową Denmark.

Zobacz również:

• Chiny wypowiedziały amerykańskim producentom chipów wojnę

Wszystkie procesory są produkowane przy użyciu technologii 90 nanometrów SOI (Silicon on Insulator; krzem na izolatorze), wspierają technologię HyperTransport i są zgodne z istniejącymi 940-pinowymi gniazdami (po uaktualnieniu systemu BIOS zarządzającego komputerem).

AMD oferuje też od kwietnia cztery modele dwurdzeniowych procesorów Athlon 64 x2: 4200+, 4400+, 4600+ i 4800+. Procesory Athlon (zgodne z istniejącymi 939-pinowymi gniazdami) są produkowane również przy użyciu technologii 90 nanometrów i wspierają technologię Cool and Quiet (mniejsza emisja ciepła i cichsza praca wentylatora). Jeden układ Athlon 64 x2 zawiera 233 mln tranzystorów.

Serwery zawierające dwurdzeniowe procesory Athlon mogą pracować pod kontrolą standardowych systemów operacyjnych (w tym pod systemem Windows XP i wszystkimi wersjami Linuksa).

Wszystkie dwurdzeniowe procesory AMD są oparte na architekturze DCA (Direct Connnect Architecture). Architektura taka nie tylko eliminuje zatory powstające w obszarze frontowej magistrali danych (FSB), ale powoduje, że dwa rdzenie znajdujące się na jednym układzie scalonym wymieniają ze sobą bezpośrednio dane.

Wprowadzając do swojej oferty dwurdzeniowe układy CPU, AMD podjął ważną decyzję dotyczącą licencjonowania. Firma rekomenduje dostawcom oprogramowania, aby udzielali licencji na swoje produkty biorąc pod uwagę liczbę fizycznych układów CPU, a nie ilość rdzeni, jakie te układy zawierają. Po przyjęciu takiej zasady, dwurdzeniowy (czy w przyszłości czterordzeniowy) układ CPU jest traktowany jako jeden procesor. Zmniejszy to oczywiście koszty związane z opłatami licencyjnymi za oprogramowanie, jakie ponoszą użytkownicy.