Pośpieszny do Bazylei

Typowe przykłady nowych funkcjonalności to inicjowanie zbierania niezbędnych dla zarządzania ryzykiem danych w aplikacji pierwszego kontaktu z klientem - kanale dostępu, przechowywanie historycznych ratingów i danych o ekspozycji, automatyczna kalkulacja AWR (Aktywa Ważone Ryzykiem - Risk Weighted Assets) na bazie kompleksowych zmiennych, raportowanie zgodnie z nowymi formatami itd. Oznacza to wdrożenie wielu aplikacji wspierających modele scoringowe (sektor detaliczny) lub ratingowe (sektor korporacyjny), wsparcia estymacji PD, LGD, EAD (odpowiednio: Probability of Default, Loss Given Default oraz Exposure at Default), narzędzi przeliczania, agregowania, przechowywania i uzgadniania danych, narzędzi kalkulacji AWR, wyliczania kapitału ekonomicznego, skonsolidowanego raportowania czy pomiaru ryzyka operacyjnego.

Dostępne są rozwiązania informatyczne dla poszczególnych ww. funkcjonalności. Jednak z punktu widzenia kosztów implementacji, a także oczekiwanej wydajności i efektywności rozwiązania informatycznego należałoby się pokusić o rozwiązanie zintegrowane do zarządzania ryzykiem. Niewielu największych dostawców oprogramowania oferuje zintegrowane rozwiązanie informatyczne do zarządzania ryzykiem kredytowym oraz - oddzielnie - do ryzyka operacyjnego. Nie ma wśród nich rdzennie polskich produktów. Działając w kooperacji z renomowanymi światowymi dostawcami oprogramowania, firmy polskie oferują jedynie wdrożenia aplikacji producentów zachodnich.

Podczas selekcji aplikacji wspierających proces ERM pamiętać należy o jego ważnej właściwości - jest to proces powiązany z pozostałymi procesami biznesowymi i zarządczymi w organizacji. Z tego punktu widzenia, biorąc pod uwagę wspólne źródła danych oraz liczne modyfikacje tych samych danych na potrzeby zarządzania ryzykiem (księgowe MSR oraz VBM - Value Based Management - chodzi o metodykę pomiaru wyników działalności na poziomie całej grupy oraz jednostki biznesowej, bazując na dochodowości korygowanej o ryzyko), należałoby poszukiwać rozwiązań zintegrowanych, kładąc jednak na przeciwnej szali koszt wdrożenia i optymalne wykorzystanie istniejących w banku zasobów informatycznych.

Kilka czynników skłania instytucje finansowe do głębszego zainteresowania zintegrowanym zarządzaniem ryzykiem. Banki muszą dążyć do zwiększania dochodowości - poprzez rozproszenie kosztów dzięki zwiększonej efektywności operacyjnej oraz przez bardziej efektywne wykorzystanie kapitału. Z drugiej strony widoczna jest presja na poprawę jakości usług, w szczególności poprawę zarządzania ryzykiem i minimalizacji strat oraz uzyskania przewagi konkurencyjnej dzięki dokładniejszej wycenie ryzyka. Wdrożeniom ERM sprzyjają liczne regulacje i wskazania instytucji nadzoru rynków finansowych. Wreszcie instytucje finansowe wdrażają ERM, gdyż muszą dbać o swoją reputację - zabiegać o lojalność akcjonariuszy, zapewnić tworzenie wartości dla akcjonariuszy, dbać o image i wiarygodność na rynkach finansowych.

Jakkolwiek wdrożenie zintegrowanego zarządzania ryzykiem wymaga inwestycji i znaczącej zmiany kulturowej w banku, umożliwia jednocześnie stworzenie szybszych, bezpieczniejszych oraz bardziej efektywnych procesów zarządzania ryzykiem i kredytowych, pozwalając na wykształcenie specjalistów wyposażonych w odpowiednie narzędzia i informacje. Wpływa na tworzenie wartości biznesowej i umożliwia uzyskanie przewagi konkurencyjnej.

Agnieszka Piaskowska jest menedżerem w dziale Usług Finansowych Accenture.

Harmonogram wdrożenia

Typowy program wdrożenia standardów bazylejskich wg metodyki Accenture dzieli się na kolejne fazy, gdzie każda z nich ma odrębnie zdefiniowane cele i jest tak zaprojektowana, by wykorzystywać poczynione wcześniej inwestycje. Stworzenie harmonogramu ramowego całości programu poprzedza wszystkie fazy i jest bodaj najbardziej kompleksowym przedsięwzięciem.

Pierwszą fazę wdrożenia stanowi projektowanie modelu biznesowego wraz z wdrożeniem pilotażowym. Faza druga dotyczy inżynierii procesów i towarzyszących im zmian organizacyjnych. Kolejna faza, często prowadzona równolegle do fazy drugiej, to wdrożenie wymaganych zmian w architekturze informatycznej. Ostatnia zamyka wdrożenie szkoleń i udostępnienie rozwiązań informatycznych i biznesowych w organizacji wraz z adekwatną komunikacją. Przez cały czas wdrożenia aktywny jest też strumień prac związanych z zarządzaniem całością programu.


TOP 200