Monitorowanie takich urządzeń jak przełączniki źródeł zasilania, zasilacze UPS i urządzenia klimatyzacyjne jest dość powszechnie stosowane. Znacznie rzadziej jest stosowane monitorowanie poszczególnych obwodów i parametrów środowiskowych. Doświadczenie pokazuje jednak, że w znacznym stopniu za przestój odpowiadają uszkodzenia pojedynczych urządzeń. Istotnym aspektem związanym z bezpieczeństwem zasilania jest monitorowanie poziomu obciążenia (wartości prądu obciążenia) grupy bądź pojedynczego urządzenia.

Równie ważna jest ciągła kontrola warunków środowiskowych, takich jak temperatura i wilgotność, ponieważ ich niewłaściwe wartości często są przyczyną uszkodzenia urządzeń teleinformatycznych. Zarządzanie infrastrukturą serwerowni powinno zapewniać wzajemną komunikację z pozostałymi systemami zarządzania znajdującymi się w jego otoczeniu, a także informować administratorów o wszystkich zdarzeniach mających wpływ na dostępność systemu.

Podczas tworzenia systemu zarządzania infrastrukturą serwerowni poważnym problemem jest wzajemna integracja różnych systemów zarządzania w sposób umożliwiający wymianę informacji pomiędzy nimi. Jest to wyjątkowo trudne, ponieważ poszczególne elementy systemu są często oparte na różnych architekturach. Do zarządzania wykorzystuje się bowiem najczęściej dedykowane oprogramowanie dla poszczególnych grup urządzeń.

Różnice pomiędzy poszczególnymi systemami muszą być uwzględniane już we wstępnej fazie opracowywania zintegrowanego systemu zarządzania serwerownią. Kolejnym problemem pojawiającym się przy tworzeniu scentralizowanego systemu zarządzania jest duża ilość rozmaitych dostępnych informacji. W celu zapewnienia odpowiedniej ergonomii pracy obsługi konieczny jest więc wybór tylko tych parametrów, które są istotne dla funkcjonowania systemu IT.

Dobrym rozwiązaniem pozwalającym na kompleksowe zarządzanie infrastrukturą informatyczną jest zastosowanie specjalnego urządzenia zwanego "menedżerem elementów". Jego zaletą jest to, że nie jest wymagana budowa systemu komunikacji pomiędzy urządzeniami pracującymi w ramach różnych systemów, lecz tylko między tymi, których działanie jest istotne do zapewnienia funkcjonowania systemu teleinformatycznego. Ważna jest też jego stosunkowo łatwa instalacja i prosta obsługa.

W pomieszczeniu serwerowni powinna być utrzymywana stała temperatura w przedziale 18-20°C, optymalna do pracy zgromadzonych tam urządzeń. System chłodzenia w pomieszczeniu serwerowni powinien być dostosowany do warunków pomieszczenia i mocy cieplnej wydzielanej przez zainstalowane urządzenia.

Po określeniu wymagań dotyczących chłodzenia ustala się wielkość systemu chłodzenia, biorąc pod uwagę następujące obciążenia:

• chłodzenia sprzętu (w tym urządzeń zasilających),
• chłodzenia budynku,
• mające uwzględniać efekt nawilżania,
• mające zapewnić nadmiarowość,
• określone na przyszłe potrzeby.

Wartości obciążeń tych wszystkich czynników podane w watach należy zsumować, aby otrzymać wartość całkowitego obciążenia cieplnego.

Zmniejszanie wymiarów urządzeń komputerowych i coraz większe upakowanie sprzętu wydzielającego ciepło może prowadzić do awarii. Coraz mniejszy sprzęt informatyczny umożliwia zamontowanie w pojedynczej szafie większej liczby urządzeń. W konsekwencji powoduje to intensywne wydzielanie ciepła i zagęszczenie okablowania. W związku z powyższym temperatury w górnej i dolnej części szafy mogą się różnić nawet o 10şC i niektóre urządzenia mogą być narażone na bardzo wysokie obciążenia termiczne.

Aby temu przeciwdziałać, drzwi szafy o rozmiarze 42U powinny być perforowane. Należy też zapewniać powierzchnię wentylacji większą niż 0,534 m2, co gwarantuje wystarczający niewymuszony przepływ powietrza przez urządzenia zamontowane w szafie. W krytycznych aplikacjach chłodzenie pojedynczej szafy może być realizowane przy wykorzystaniu systemu wentylatorów umieszczonych w szafie oraz podwójnej podłogi, dzięki której wyprowadzane jest ogrzane powietrze.

Rozbudowa serwerowni pociąga zwykle zwiększenie poboru mocy i związany z tym wzrost zapotrzebowania na układy chłodzenia. Dobrym rozwiązaniem tego problemu może być instalacja elementów chłodzących w znormalizowanych szafach przemysłowych, co zapewnia dużą efektywność chłodzenia (np. InfraStruXure InRow RC firmy APC).

Zasilanie systemu klimatyzacji serwerowni

Urządzenia klimatyzacyjne są odbiornikami o dość dużym poborze prądu, stosunkowo często więc rezygnuje się z ich zabezpieczania przez zasilacze UPS, co powoduje, że w razie awarii zasilania nie działają.

W przypadku zakładanego krótkiego czasu pracy z baterii (do 30 min) nie występują większe problemy, gdyż temperatura w pomieszczeniu rośnie dość wolno. Jednak gdy system ma pracować dłużej, należy również stosować rezerwowanie tych odbiorów, ponieważ wysoka temperatura może być przyczyną awarii. Przy budowie systemu zasilania z użyciem agregatu prądotwórczego nie trzeba zabezpieczać systemów klimatyzacji poprzez UPS-y, wystarczy tylko z agregatu. Krótkotrwała przerwa (związana z czasem uruchomienia agregatu maksymalnie do kilku minut) nie będzie miała wpływu na znaczące zwiększenie temperatury. Obwody zasilania klimatyzacji powinny być wydzielone z elektrycznej instalacji zasilającej, tzn. zabezpieczane oddzielnym wyłącznikiem w celu zwiększenia niezawodności.

Audyty i procedury kryzysowe

Ważnym czynnikiem zapobiegającym awarii jest procedura audytu, która polega na monitorowaniu stanu bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego wraz z jego infrastrukturą w celu wykrycia i zapobieżenia potencjalnym zagrożeniom. Audyt jest elementem zarządzania ryzykiem w instytucji. W tak newralgicznym obiekcie jak serwerownia nie można wykluczyć prawdopodobieństwa takich zdarzeń, jak:

• pożar,
• awaria zasilania,
• awaria systemu klimatyzacji i chłodzenia,
• działania terrorystyczne lub sabotażowe na terenie obiektu.

Aby zapewnić wysokie bezpieczeństwo systemu, należy pamiętać, by prowadzić okresowe audyty w celu oceny skuteczności zastosowanych zabezpieczeń sieciowych i aplikacyjnych. Należy też zadbać, aby wykryte przez użytkowników systemu potencjalne lub istniejące luki w systemie bezpieczeństwa były niezwłocznie usuwane.

Opracowanie planu kryzysowego

Plany kryzysowe stanowią ważny element zarządzania bezpieczeństwem, który obejmuje procedury postępowania w sytuacji zagrożeń, ciągłości funkcjonowania instytucji lub jej ważnej części (sytuacja kryzysowa). W sytuacji takiej może znaleźć się instytucja w wyniku oddziaływania zagrożeń w postaci klęsk żywiołowych (pożar, powódź, całkowity zanik zasilania - blackout itp.), katastrof (wybuch lub wyciek substancji chemicznych, uaktywnienie się złośliwych programów w sieci teleinformatycznej, przetwarzającej bardzo ważne dla firmy informacje), działań terrorystycznych lub sabotażowych. Osoby odpowiedzialne za obsługę systemu teleinformatycznego muszą przygotować plan na zdarzenia kryzysowe. W tym celu muszą rozpatrzyć następujące zagadnienia:

• określić koszty przestoju,
• określić prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożeń,
• przygotować opis działań zapobiegawczych,
• wyznaczyć elementy infrastruktury systemu teleinformatycznego, który ma najbardziej krytyczne znaczenie,
• określić priorytety realizacji przedsięwzięć profilaktycznych,
• określić czas autonomii wymagany dla poszczególnych zastosowań biznesowych, a także czy konieczne będzie zastosowanie agregatu prądotwórczego,
• wyznaczyć, jakie są ograniczenia oraz koszty przyjętych rozwiązań.

Podsumowanie

Obecnie stawiane wymagania dotyczące ciągłej dostępności systemów teleinformatycznych zwiększają również wymagania dla infrastruktury fizycznej serwerowni. Konieczna jest też budowa przejrzystego systemu zarządzania tą warstwą systemu informatycznego. Tendencje rozwoju nowoczesnej infrastruktury teleinformatycznej charakteryzują się postępującą modularyzacją, która ma prowadzić do znaczącej redukcji kosztów i skrócenia cyklu wdrożenia.

Znormalizowana i zintegrowana infrastruktura z możliwością adaptacji jest kluczem do zapewnienia wysokiej dostępności sieci i ułatwienia zarządzania nimi. Standardowy system szaf jest ponadto tańszy w eksploatacji oraz pozwala na zmniejszenie kosztów (tabela).

Pomieszczenia oraz poszczególne elementy infrastruktury teleinformatycznej powinny być dobrane do wymagań z uwzględnieniem nie tylko dzisiejszych, ale i przyszłych potrzeb. Wydaje się, że obecnie najlepszym modelem do zarządzania jest model oparty na menedżerze infrastruktury ze względu na jego łatwą instalację i proste zarządzanie. Nowoczesne systemy szaf 19" dają w szerokim zakresie dostosowywać się do zmieniających się potrzeb oraz zwiększają niezawodność systemu informatycznego, co w konsekwencji redukuje koszty eksploatacji.