Odchudzanie zawartości

Rozmiar dostarczanej zawartości także może znacząco obniżyć szybkość reakcji. Dostawa mniejszych "ładunków" wpływa nie tylko na zmniejszenie obciążenia pasma, ale także uwalnia zasoby serwera do obsługi większej liczby użytkowników. Dane binarne (np. obrazy) charakteryzują się zazwyczaj dużą objętością, należy więc dokładnie zastanowić się nad wartością i znaczeniem każdego obrazka czy innego elementu multimedialnego przed zamieszczeniem go na stronie webowej. Daje się zauważyć, iż wiele popularnych ośrodków webowych stosuje technikę zredukowanego projektowania.

W systemach zredukowanych do niezbędnej zawartości zmartwieniem administratora ośrodka pozostaje wtedy problem, jak dostarczyć to, co pozostało po zabiegach odchudzających. Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę kompresję. Techniki kompresowania grafik webowych, takie jak redukcja kolorów, chociaż "niemodne", często mają jednak sens praktyczny. Z kolei redukcja tekstu polega głównie na usuwaniu tzw. białych spacji (składniowo i treściowo neutralnych) w plikach HTML, JavaScript i CSS.

Wiele serwerów webowych, takich jak Internet Information Server, obsługuje w sposób organiczny kompresję HTTP, jednak specjalne dodatki serwerowe - na przykład PipeBoost firmy BVPN Technologies - mogą poprawić podstawową ofertę kompresji. Ośrodki o bardzo wysokim poziomie ruchu mogą selektywnie kompresować zawartości HTML, w zależności od typu przeglądarki używanej przez użytkownika, co w niektórych przypadkach daje zagregowaną, niebagatelną oszczędność pasma.

Skracanie dystansu

Problem opóźnień pojawia się w momencie, gdy zawartość jest wysyłana do użytkownika końcowego. Można spróbować serwować zawartość na obrzeżu Internetu, tak blisko użytkownika jak to tylko możliwe, używając sieci dostarczania zawartości (CDN - Content Delivery Network) - na przykład firmy Akamai. Jednak CDN nie są rozwiązaniem tanim i w przypadku zawartości dynamicznej cierpią na te same dolegliwości co bufory. Nadzieją na rozwiązanie tego problemu jest język formatowania Edge Side Includes, który ma ułatwić projektowanie zawartości webowej, przeznaczonej do dynamicznego składania na obrzeżu sieci.

Aby uzyskać rzeczywisty efekt, trzeba stosować metody przyśpieszania nie tylko na serwerze czy w sieci, ale także po stronie klienckiej. Na przykład Condensor firmy FineGround wykorzystuje fakt, że wiele stron webowych jest do siebie bardzo podobnych. Condensor podejmuje próby dostarczenia wyłącznie "delt" różnicujących strony i następnie złożenia ich po stronie klienckiej za pomocą JavaScript. Z kolei NetFlame2 firmy FireClick stosuje specyficzne podejście, używając obiektów JavaScript w połączeniu z analizą użytkowania stron w celu wyprzedzającego zbuforowania (w czasie, gdy użytkownik przegląda stronę), prawdopodobnie zażądanych w następnej kolejności, zawartości.

W wielu produktach próbuje się połączyć akcelerację weba z buforowaniem adresów, kompresję i multipleksacją połączeń z akceleracją SSL lub integracją CDN. Dostawcy, tacy jak Netscaler, Packeteer czy Redline, oferują popularne urządzenia przyspieszające, które zapewniają prostą redukcję obciążenia pasma i oszczędność sprzętu.

Jednak przed podjęciem akcji przyspieszania ośrodka webowego należy upewnić się, czy jest on prawidłowo zbudowany i czy osiągnięto równowagę pomiędzy wymaganiami systemu dostarczania a doznaniami klientów.