Który model jest lepszy? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. W miejscach, w których główny nacisk położono na wysoki poziom niezawodności, będzie preferowany model off-path. Z drugiej strony, taka konfiguracja może wprowadzić znaczne opóźnienia w przekazywaniu pakietów, co może mieć znaczenie. Model inline będzie zalecany wtedy, gdy trzeba zapewnić minimalne opóźnienia. Niektóre urządzenia łączą oba tryby pracy - przykładowo działają w modelu off-path w optymalizacji ruchu plików Windows, ale wykorzystują także tryb inline, w celu przyspieszenia innych aplikacji.

Funkcjonalność pass-through to zupełnie inny parametr niż inline i off-path. W razie braku zasilania wszystkie urządzenia akceleracji przełączą się w tryb pass-through, aby utworzyć most dla ruchu przekazywanego między interfejsami. Urządzenia pracujące w trybie pass-through nie będą optymalizowały ruchu, ale też nie spowodują zatrzymania pracy sieci.

4. Ruch widoczny czy tunelowany?

Jedna z najistotniejszych debat na temat akceleracji aplikacji WAN dotyczy wyboru między ustanawianiem szyfrowanego tunelu dla pary urządzeń a przesyłaniem ruchu widzianego przez wszystkie urządzenia na ścieżce WAN. Odpowiedź zależy od tego, czy inne narzędzia sieciowe muszą przeprowadzać inspekcję ruchu wymienianego między parą urządzeń do akceleracji WAN. Niektórzy producenci stawiają na bezpieczeństwo tunelowania, ponieważ ruch może być uwierzytelniony, szyfrowany i chroniony. To wszystko prawda, ale szyfrowany ruch nie może podlegać inspekcji - może więc stanowić problem dla zapór ogniowych, menedżerów przepustowości, routerów z QoS oraz innych urządzeń, które znajdują się między parą akceleratorów. Dlatego jeśli wymagana jest przezroczystość ruchu, to akceleracja bez tunelowania będzie dobrym rozwiązaniem. Inna rzecz, gdy na drodze nie stoi żadna zapora ogniowa lub inne urządzenie filtrowania ruchu.

5. Miej świadomość ograniczeń

Akceleracja aplikacji nie jest cudownym lekarstwem. Najważniejsze, by rozstrzygnąć jakie problemy mogą być dzięki niej rozwiązane, a jakie nie. Na przykład akceleracja nie pomoże łączom WAN cierpiącym na wysokie straty pakietów. Technika ta pomoże w odetkaniu nawet najbardziej zapchanych łączy, ale zanim to się stanie, powinniśmy znaleźć przyczynę strat pakietów i usunąć ją.

Ruch związany z niektórymi protokołami nie jest odpowiednim kandydatem do akceleracji. Niektóre urządzenia nie przyspieszają w sieci NFS (Network File System), multimediów i innych typów ruchu związanych z protokołem UDP (User Datagram Protocol). A jeśli nawet urządzenie optymalizuje ruch wykorzystujący UDP, to może nie przyspieszać ruchu VoIP opartego na protokole SIP (Session Initiation Protocol), ponieważ wykorzystuje on porty efemeryczne (z tego samego powodu problemy z tym protokołem mają niektóre firewalle).

W sumie technologia akceleracji jest zdecydowanie warta rozważenia. Korzyści wydajnościowe i redukowanie kosztów mogą być na tyle znaczące, że nawet wspomniane ograniczenia ich nie przesłonią.