W sieciach LAN - gdzie odległości między użytkownikami (węzły, przełączniki, serwery i terminale) rzadko przekraczają 300-500 m - najlepiej sprawdza się tradycyjny protokół ethernetowy. O ile dla dużych przepływności i znacznych odległości jedyną alternatywą nadal pozostają włókna jednomodowe klasy SM (Single Mode G652 B/C/D), o tyle na niewielkich odległościach w LAN przeważają tańsze rozwiązania wielomodowe typu OM (Optical Multimode OM1/2/3/4) - zgodne z międzynarodowymi standardami ISO/IEC 11801. Mimo że w budynkowym i kampusowym okablowaniu z optyką rywalizują jeszcze miedziane kable skrętkowe 10 Gb/s (10GBase-T) zgodne ze standardem IEEE802.3an, to w dłuższej perspektywie ich los wydaje się być przesądzony na rzecz instalacji światłowodowych i systemów w pełni optycznych.

Coraz więcej optyki w portach

Wzrost popularności optycznych LAN wiąże się z rosnącym zainteresowaniem operatorów aplikacjami FTTx oraz łatwym dostępem do urządzeń sieciowych wyposażonych w porty optyczne. Udział tego typu portów w całości sprzedaży przełączników sieciowych systematycznie rośnie, co w konsekwencji wpływa na niższe koszty ich zakupu. Według Alcatel-Lucent, w segmencie portów 10GbE sprzedanych w ub.r. dla przedsiębiorstw, już tylko 30% z nich były to porty miedziane.

Większość optycznych aplikacji 10GbE w okablowaniu przedsiębiorstw funkcjonuje poprzez wielomodowe włókna klasy OM ze światłem wytwarzanym przez diody LED o szerokim kącie bryłowym wiązki emisyjnej. Niestety, właściwość ta niekorzystnie wpływa na propagowanie światła wzdłuż osi optycznej, gdyż daje we włóknie wiele dyskretnych promieni świetlnych (czyli modów), każdy o innej szybkości propagacyjnej. W rezultacie, po stronie odbiorczej następuje rozmycie w czasie pierwotnego kształtu impulsu cyfrowego, a w miarę dalszego wzrostu odległości - całkowity zanik możliwości detekcji sygnału optycznego, a więc i transmisji. Lepsze rezultaty uzyskuje się poprzez zastosowanie laserowych nadajników światła o węższym kącie wiązki emisyjnej, a więc o mniejszej liczbie modów możliwych do ułożenia się w rdzeniu optycznym włókna. Niestety koszt ich produkcji jest wysoki, co podnosi całkowitą cenę łącza bądź platformy optycznej przeznaczonej do transmisji danych.