Operatorzy muszą postawić na IP
- Adam Urbanek,
- 10.03.2011
Migracja do MPLS
Transport przez sieci z protokołem IP gwarantuje niezawodne przekazanie pakietów do odbiorcy z określoną przepływnością i opóźnieniem. Początkowo, mimo że protokół IP ma wbudowany mechanizm zróżnicowania transportu pakietów w zależności od rodzaju usługi, nie był on konsekwentnie wykorzystywany. W rezultacie operatorskie sieci IP były wdrażane z zastosowaniem transportu bezpołączeniowego, który nie pozwala na różnicowanie jakości usług QoS (Quality of Service).
Implementacja wieloprotokołowej technologii przełączania MPLS (Multiprotocol Label Switching) sprawia, że ruch pakietów IP jest bardziej efektywny, gdyż odbywa się przez zorientowaną połączeniowo domenę MPLS, opartą na ścieżkach MPLS LSP (Label Switched Path), a sam ruch traktowany jest wtedy jako połączeniowy.
Produkty przełączania z MPLS - oprócz routerów, przełączników i węzłów rdzeniowych - obejmują także efektywne transmisje wielofalowe i kompletne platformy optyczne, oparte na routerach i technologii IP/DWDM. Rozwiązania te niemal całkowicie zastąpiły tradycyjne sieci SONET/SDH, stając się istotną składową sieci następnej generacji IP NGN. Szacuje się, że w wyniku przejścia ze złożonej struktury transportowej IP/ATM/SDH/DWDM na prostszą sieć IP/DWDM, uzyskuje się spadek kosztów inwestycyjnych o ponad 50%, a kosztów operacyjnych nawet do 60%.
Szybciej i bezpieczniej
Struktury optyczne z gęstym zwielokrotnieniem DWDM zapewniają wyższą wydajność transportową, sięgającą obecnie 40/100 Gb/s w pojedynczym włóknie światłowodowym. Dzięki temu technologia IP/DWDM, oprócz "kolorowych" interfejsów DWDM instalowanych w routerach IP, umożliwia dołączenie tych routerów bezpośrednio do multiplekserów DWDM - bez potrzeby konwersji sygnałów optycznych na elektryczne i odwrotnie. Takie podejście pozwala na stosunkowo łatwe modyfikacje sieci IP w stronę oczekiwanych struktur terabitowych.
Większość bezpiecznych połączeń między oddalonymi użytkownikami a firmą dokonuje się obecnie w wirtualnych sieciach transportowych VPN, tworzonych w infrastrukturze sieci prywatnej lub publicznej poprzez tunelowanie połączeń telekomunikacyjnych. Tunelowanie to sprawia, że transport pakietów różnych protokołów (np. nieobsługiwanych przez internet) realizowany jest wewnątrz pakietów IP. Możliwe jest też umieszczanie pakietów lokalnej sieci o nierutowalnym adresie IP, wewnątrz pakietu korzystającego z ustalonego unikatowego adresu IP, a także w lepiej zabezpieczonych przed szkodliwą ingerencją strukturach VPLS (Virtual Private LAN Service). Oprócz etykietowanego przełączania MPLS, korzystają one z kanałów wirtualnego transportu w sieciach VPN.