Wyniki testów są bardzo dobrą, praktyczną ilustracją obecnych kierunków rozwoju technologii procesorów x86. Okazało się bowiem, że 2-procesorowe modele z procesorami intelowskimi są bardziej wydajne przy umiarkowanych obciążeniach, gdy jednocześnie przetwarzanych jest kilka-kilkanaście wątków. Natomiast w momencie, gdy obciążenie i liczba przetwarzanych wątków jest większa, serwer z 48 rdzeniami CPU jest wyraźnie bardziej wydajny.

W laboratorium InfoWorld korzystano z 7 różnych testów takich jak konwersja pliku WAV o objętości 150 MB do formatu MP3 (LAME MP3), kompresja/dekompresja danych (gzip i bzip2) lub konwersja wideo z formatu MP4 do FLV. W praktyce wyniki wszystkich testów mają podobny charakter, taki jak przedstawiono na ilustracji. Więcej szczegółów na temat tego testu porównawczego można znaleźć na stronie www.infoworld.com.

Podstawowy wniosek jaki płynie z prezentowanych testów jest taki, że wybór najlepszego serwera wymaga nie tylko analizy ceny i technicznych parametrów, ale przede wszystkim przewidywanego obciążenia i rodzaju aplikacji. Na przykład w wypadku systemu wykorzystującego dużą liczbę maszyn wirtualnych, a więc przetwarzającego wiele niezależnych wątków obliczeniowych, względnie tani serwer z 48 jednostkami CPU może być efektywnym rozwiązaniem.

Serwery webowe

Od pewnego czasu na rynku pojawia się coraz więcej modeli serwerów określanych jako serwery webowe (web-scale servers). Są to komputery o szczególnie niskim poborze mocy przeznaczone przede wszystkim dla firm świadczących usługi hostingowe i dostawców internetu, ale również korporacji, które utrzymują własne serwery internetowe.

Tego typu modele znajdują się w ofercie dużych i znanych producentów serwerów, jak Dell lub SGI, ale również małych i mniej znanych firm, jak SeaMicro.

Aby maksymalnie ograniczyć pobór mocy, w ich architekturze wprowadzane są rozwiązania podobne do stosowanych w serwerach kasetowych, jak współdzielenie zasilaczy i wentylatorów przez wiele serwerów, ale również procesorów, które mają szczególnie niskie wymagania na energię zasilania takich jak VIA Nano, Atom lub układy ARM czyli układów, które zostały zaprojektowane do instalacji w netbookach lub smartfonach, a nie serwerach.