Monitorowanie i zarządzanie zasilaniem zwiększają niezawodność

Istotnym czynnikiem zwiększającym niezawodność zasilania jest sprawne zarządzanie nim oraz monitorowanie. Z punktu widzenia niezawodności zasilania równie ważna jest możliwość sterowania zasilaniem na poziomie gniazd lub pojedynczej szafy. Nieprawidłowe wykorzystanie gniazd zasilających stwarza bowiem ryzyko przeciążenia, co może spowodować awarię lub nawet pożar. Obecnie oferowane oprogramowanie monitorująco-zarządzające jest wyposażone w graficzny interfejs użytkownika oraz mechanizm raportowania, zarządzania i powiadomień już na poziomie pojedynczej szafy. Przy dużej gęstości upakowania sprzętu informatycznego powstają trudności z ustaleniem, które z szaf są najbardziej obciążone termicznie, co powoduje konieczność zaawansowanego monitoringu temperatury. W przypadku systemów projektowanych indywidualnie spełnienie wymagań w zakresie elastyczności zarządzania jest niezwykle kosztowne w projektowaniu, instalacji i testowaniu, dlatego coraz większym zainteresowaniem wśród użytkowników cieszą się standardowe narzędzia do zarządzania.

Wybór optymalnej konfiguracji zabezpieczania zasilania

Głównym powodem stosowania nadmiarowych konfiguracji zasilaczy UPS jest potrzeba zapewnienia jak największej dostępności systemów teleinformatycznych. Konfigurację systemu należy wybierać odpowiednio do stopnia krytyczności obciążenia. W wyborze odpowiedniej konfiguracji ważne jest uwzględnienie negatywnego wpływu przestojów i akceptacji ryzyka dla danego systemu teleinformatycznego. Najistotniejszymi elementami przy doborze konfiguracji systemu UPS z punktu widzenia użytkownika systemu są:

• wymagany poziom niezawodności,
• koszty przestoju,
• możliwość rozbudowy,
• konfiguracja zasilania (z pojedynczym, z podwójnym zasilaniem),
• sposób zarządzania i monitorowania,
• czas usunięcia ewentualnych awarii.

W przypadku rozwiązań klasycznych dobór mocy urządzenia powinien uwzględniać przyszłe zapotrzebowanie mocy. Przy wyborze właściwego rozwiązania należy pamiętać, aby stworzony system zasilania zapewniał założony poziom niezawodności, co przekłada się bezpośrednio na poziom dostępności systemu teleinformatycznego. W przypadku systemu teleinformatycznego budowanego etapowo dobrym rozwiązaniem wydaje się zakup UPS-a modułowego, który cechuje się możliwością rozbudowy w zależności od zmieniających się potrzeb.

W celach serwisowych występuje konieczność wyłączenia zasilaczy średnio na 2-4 godziny na rok, w związku z czym dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie układu elektromechanicznego przełącznika obejścia. Jego użycie zapewnia ponadto zwiększoną niezawodność, jedyną wadą tego rozwiązania jest większe skomplikowanie rozdzielnic i układów regulacji.

Energia elektryczna z wyjścia zasilacza jest dystrybuowana poprzez infrastrukturę elektryczną, która niekiedy umożliwia ustalenie stopnia ważności odbiorników i wyłączenie w stanach awaryjnych tych mniej ważnych, zwiększając czas autonomii dla pozostałych.

System zasilania infrastruktury teleinformatycznej powinien w dużym zakresie dostosowywać się do zmiennych wymagań w zakresie napięcia, mocy i dystrybucji do pojedynczych gniazd bez konieczności zmian połączeń w tablicach rozdzielczych pod napięciem. Wiele problemów dotyczących niezawodności oraz możliwości adaptacji ma związek z architekturą systemu dystrybucji zasilania do szafy. Znacznym czynnikiem zwiększającym poziom dostępności systemu teleinformatycznego przy niewielkich nakładach finansowych jest stosowanie statycznych przełączników źródeł zasilania. Jak widać zastosowanie nadmiarowych systemów zasilania zmniejsza w istotny sposób skalę zagrożeń, zapewniając bezprzerwową pracę odbiorników, niezależnie od występujących zakłóceń zasilania oraz ewentualnych awarii systemu.