Stacje klienckie NetWare używające usług plików i drukowania wymagają dostosowania oprogramowania klienckiego do użytkowania w systemie klastrowanym, głównie w zakresie wsparcia przeniesienia z jednego serwera na inny w razie uszkodzenia lub migracji. Nie jest to nic poważnego, ale przeniesienie zmian w pliku konfiguracyjnym do wszystkich klientów jest kolejnym powodem, dla którego warto skorzystać z utility automatycznego rozprowadzania oprogramowania - na przykład ZENworks Starter Kit, które Novell dołącza do NetWare 5.1.

Każdy administrator sieci wie, że podniesienie systemu zabiera mniej czasu niż utrzymywanie go w ciągłej pracy, a dobre narzędzia wspierające pomagają w tym ogromnie. W przypadku rozwiązania ProLiant Cluster niezwykle trudno jest określić, gdzie kończą się usługi Novella, a zaczynają usługi dodane Compaqa. Każdy serwer zamontowany w stojakach wyciągany jest na prowadnicach, co zapewnienia łatwy dostęp do złączy PCI, a Novell obsługuje zapewnianą przez sprzęt Compaqa wymianę slotów PCI w biegu.

Rozwiązanie Compaqa pozwala też na szybką restrukturyzację danych po wyciągnięciu modułu SAN w trakcie działania. Wczesne systemy RAID w znacznym stopniu obciążały serwer procesem odbudowy danych z uszkodzonych dysków, ale ProLiant Cluster jest pod tym względem bardzo "oszczędny".

Oparty na Webie Compaq Management Agent obsługuje wszystkie detale sprzętowe serwera z dowolnego klienta z przeglądarką. Z konsoli serwera dostępne są dodatkowe utility: Compaq Integration Maintenance Utility, Compaq Software Support Utility, Compaq Online Configuration for Fibre Array i Compaq Power Subsystem Utility - wszystkie podobne do utility NetWare.

NetWare Cluster Services oferują różne opcje obsługi aplikacji na wypadek uszkodzeń. Aplikacja na jednym serwerze może przejść na inny serwer lub może być rozdzielona na kilka serwerów. To samo dotyczy sterowania woluminami współdzielonymi NetWare. Każdy zasób klastra może być konfigurowany oddzielnie. Jeden serwer może być przeniesiony w razie błędu na inny lub rozdzielony na kilka serwerów; kilka serwerów można przenieść na jeden lub kilka innych serwerów. Ta elastyczność pochodzi od NetWare, a nie ze strony sprzętu.

Drobne zastrzeżenia

Być może usprawiedliwia to świeżość produktu NetWare Cluster Services, jednak brak utility i wzorców obsługi aplikacji nie pochodzących od Novella jest trochę kłopotliwy. Poza tym instalacja i zarządzanie NetWare, nawet w przypadku relatywnie małych dodatków, takich jak 1 MB plików Cluster Service, na różnych serwerach NetWare, nadal „obija” się pomiędzy CosoleOne, NetWare Administrator i NWCONFIG. Te trzy utility oferują konkurencyjne i nakładające się mechanizmy, ale jednocześnie z dużymi ograniczeniami.

Ceny

Oprogramowanie niezbędne do obsługi klastra kosztuje: Licencja NetWare 5.1 dla pięciu użytkowników 1095 USD i dla 10 użytkowników 10 745 USD; oprogramowanie NetWare Cluster Service - 4999 USD za węzeł.

}}<font style="color:green">Pożytki z klastra Windows 2000

Partnerzy Microsoftu (dostawcy sprzętu) oferują systemy klastrowe serwerów pod klucz, oparte na mechanizmach wysokiej dyspozycyjności (High Availability) Windows 2000 Advanced Server. Między innymi Compaq oferuje serwer klastrowy pracujący w architekturze DISA (Distributed Internet Server Array). Architektura ta składa się z szeregu aplikacji, obejmujących rozkładanie obciążeń i usługi aplikacyjne, takie jak serwery webowe, zasoby danych, ochrony i zarządzania.

W infrastrukturze klasteringu Windows 2000 maszyny klienckie uzyskują dostęp do usług klastrowanych przez grupę serwerów obsługujących NLB (Network Load Balancing). Oprogramowanie NLB kieruje klienta do serwera w klastrze mogącego zaakceptować sesję. Zapobiega to obciążeniu pojedynczego serwera przez nadmierne zlecenia ze strony klienta lub sesji.

Windows 2000 używa techniki zasobów wydzielonych, gdzie każdy węzeł klastra ma swoją własną pamięć operacyjną i własną pamięć dyskową. Węzły komunikują się przez wspólne połączenia, które są niezależne od używanych do łączenia RAID lub macierzy lustrzanych. Jeżeli serwer nie odpowiada na sygnał generowane przez inny węzeł, architektura niewspółdzielna automatycznie przekazuje „władzę” nad zasobami, takimi jak dyski i adresy IP, z serwera uszkodzonego na inny serwer.