Ale to nie wszystko

Do tego trzeba być bardzo zdrowym (badania przeprowadzają lekarze wskazani przez ambasadę i wiadomo, że nawet wyjątkowo cenny pracownik może nie uzyskać zgody na osiedlenie z powodu słabego stanu zdrowia), nie być karanym i mieć - jak to mówią w ambasadzie - dobry charakter, dobrze rokujący w sprawie właściwej adaptacji w społeczeństwie nowego kraju.

Nie warto wspominać o wielu (nawet bardzo!) dokumentach, jakie trzeba zgromadzić i dołączyć do swojego podania.

Powinny one być oczywiście przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego. W szczególnych przypadkach aplikant powinien mieć nawet 15 różnego rodzaju zaświadczeń, w tym dyplomy, metryki i wszystkie możliwe dokumenty Urzędu Stanu Cywilnego.

Wciąż za mało

Emigracja kosztuje. Wśród elementów procedury przesiedleniowej niebagatelną pozycją są własne fundusze kandydata.

Na początek wymaga się, aby uiścić opłaty manipulacyjne za usługi wykonywane przez ambasadę; płaci się za wydanie wizy i pozwolenia na pracę lub studia, za przyjęcie podania o pobyt stały itp. Każdy starający się o wyjazd zapłaci prawdopodobnie inną kwotę, która w sumie powinna wynieść ok. 500 CAD i jest bezzwrotna.

Niezależnie od opłat proceduralnych czeka nas zapłacenie opłaty za Prawo do Pobytu Stałego, wprowadzonej przez rząd Kanady w lutym 1995 r. Opłata dotyczy każdej osoby powyżej 19 roku życia ubiegającej się o możliwość przesiedlenia, wynosi 975 CAD i w przypadku nie uzyskania prawa do stałego pobytu, jest zwracana.

Na koniec wreszcie trzeba dodać, iż władze Kanady nie udzielają żadnej pomocy finansowej swoim nowym obywatelom. Zakłada się, że (już po przybyciu na miejsce) okres szukania pracy, zatrudniania i ogólnej adaptacji może trwać nawet do pół roku. W związku z tym emigrant powinien posiadać (i móc to udowodnić w ambasadzie) własne środki finansowe, pozwalające utrzymać siebie i swoją rodzinę przez pierwsze sześć miesięcy w Kanadzie. Minimalna kwota wymagana przez Ambasadę zależy od miejscowości docelowej i od wielkości rodziny emigranta. Tu już żarty się kończą - ktoś, kto pragnie osiedlić się w Toronto powinien mieć ok. 7200 CAD, jeśli jest sam, albo 14700 CAD, jeśli wyjeżdża z rodziną (kwota oszacowana jest dla typowej rodziny 4-osobowej).

Inwestycja

Jakie są zatem wnioski końcowe po zaznajomieniu się z całokształtem zagadnienia? Cóż, czasy przywilejów się definitywnie skończyły. Kariera osobista, to w głównej mierze inwestowanie w siebie. Inwestycje obejmują nie tylko wydane pieniądze - również czas poświęcony na załatwianie swoich spraw. Wielki, bardzo przyjazny nam kraj, daje unikalną szansę na zrobienie kariery i awans do elity, ale jest to tylko możliwość, której właściwe spożytkowanie zależy całkowicie od nas samych.

Nie bardzo mógł to zrozumieć pewien interesant, którego widziałem w stoisku ambasady w czasie targów. Dowiedział się właśnie, że otrzymuje szansę na sukces, ale koniecznie chciał się dowiedzieć, jaka właściwie ona jest. "Ale jaka jest ta szansa, KONKRETNIE, proszę mi powiedzieć, JAKA ona jest" - dopytywał się po wielekroć, lecz satysfakcjonującej go odpowiedzi otrzymać oczywiście nie mógł.