8. Współczesne techniki wytwarzania wymagają, aby oprogramowanie obsługiwało:

• sterowanie jakością, w tym obsługę procedur ISO 9000;

• zarządzanie produkcją na taśmach i liniach produkcyjnych zgodnie z zasadami JIT;

• produkcję ciągłą aparaturową.

9. Podobne problemy występują w małych przedsiębiorstwach, a ponadto:

• duże pakiety oprogramowania są zbyt kosztowne;

• wdrożenie powinno być proste i możliwie łatwe bez długotrwałego korzystania z usług zewnętrznych konsultantów;

• zwykle wystarcza obsługa jednego, określonego typu produkcji i dystrybucji;

• rachunkowość może być stosunkowo prosta i ukierunkowana głównie na obsługę fiskalną i nadzorowanie podstawowych parametrów ekonomicznych.

Podana lista nie wyczerpuje występujących problemów, do których dochodzi także silna konkurencja. Aby osiągnąć przewagę konkurencyjną i zwiększyć sprzedaż, w ofercie dostawców oprogramowania i usług pojawiają się coraz częściej nowe propozycje. Najbardziej rozpowszechnione z nich to:

1. Ciągła rozbudowa funkcji oprogramowania przy maksymalnym uproszczeniu obsługi przez użytkownika, np. wprowadzania technik graficznych w planowaniu.

2. Jako alternatywa pojawiają się specjalizowane wersje oprogramowania np. dla przemysłu spożywczego, elektronicznego, samochodowego, obsługi sieci dystrybucji itp.

3. Dostarczanie oprogramowania jako całości do wykorzystania przez użytkownika według jego potrzeb, przy ograniczeniu handlowym jedynie co do liczby czynnych jednocześnie użytkowników.

4. Oprogramowanie może być dostarczane jako zainstalowane na serwerze, co powinno ułatwić uruchomienie systemu.

5. Uproszczenie i przyspieszenie procesu wdrażania oprogramowania w przedsiębiorstwie powinno być osiągane poprzez:

• Wykorzystanie do projektowania nowego systemu informacyjnego przedsiębiorstwa z zastosowaniem informatyki tzw. modelera. Jest to metoda skuteczna, jednak wymaga dostępności tzw. modeli referencyjnych dla poszczególnych procesów gospodarczych. Obecnie liczba ich jeszcze nie jest wystarczająca.

• Proponowanie użytkownikom tzw. uproszczonych metod wdrażania. Jest to często wdrażanie oprogramowania do istniejącej organizacji bez jej ulepszania. Można to rzeczywiście zrobić szybciej, zwłaszcza siłami zewnętrznymi, jednak przy okazji traci się wiele na efektywności końcowego systemu informacyjnego w przedsiębiorstwie.

6. Rozbudowa funkcjonalna oprogramowania zmierza do pełniejszej obsługi:

• zintegrowanego łańcucha logistycznego, w tym niejako organicznego wykorzystania Internetu i intranetu, EDI oraz obsługi związanych z tym funkcji, takich jak transport;

• zintegrowanej obsługi finansów we wszystkich ich aspektach, z równoczesną obsługą wszelkich dziedzin (dystrybucja, produkcja, logistyka ...);

• różnych typów rachunku kosztów;

• analiz ekonomicznych typu OLAP;

• sterowania jakością (TQM z ISO 9000);

• wszystkich typów produkcji, w tym procesów ciągłych i JIT;

• pozostałych agend przedsiębiorstwa (gospodarka remontowa...).

7. Dla małych przedsiębiorstw proponowane są następujące rozwiązania:

• specjalizowane systemy tworzone dla niezbyt dużych przedsiębiorstw. Wdrażanie odbywa się zwykle przy pomocy dostawcy oprogramowania;

• okrojone wersje systemów dla dużych przedsiębiorstw, są to wersje dla tzw. chudych klientów o zmniejszonej funkcjonalności i znacznie tańsze;

• oprogramowanie kupowane "w celofanie", tak jak procesor tekstu, i wdrażane całkowicie przez użytkownika;

• proponuje się także tworzenie ośrodków obliczeniowych, wyposażonych w serwery, do których drobni użytkownicy będą mieli dostęp poprzez sieć cyfrową. Centrum będzie przechowywać dane użytkownika i świadczyć płatne usługi obliczeniowe.

Jak widać z podanego, niepełnego zestawienia, potrzeby rynku i propozycje dostawców oprogramowania nie pokrywają się. Luka ta jest w znacznym stopniu zapełniana przez firmy konsultingowe.

<hr size=1 noshade>Ludwik Maciejec jest konsultantem i właścicielem firmy "Usługi informatyczne i konsultingowe"