Technologia 802.11ac obsługuje wyłącznie częstotliwość 5 GHz, co może zwiększyć jakość komunikacji. Wykorzystanie właśnie tej częstotliwości było konieczne z powodu wykorzystania możliwości łączenia kanałów (channel bonding). Łączenie kanałów to prosta i efektywna metoda zwiększenia prędkości łącz radiowych, która efektywnie zwiększa przepustowość. Częstotliwość 2,4 GHz ma wyłącznie 3 nienakładające się i odseparowane kanały, więc łączenie ich traci sens. Częstotliwość 5 GHz pozwala uzyskać przepustowość kilkakrotnie większą niż w przypadku 2,4 Ghz a dodatkowo jest znacznie mniej zakłócanym pasmem.

Standard 802.11n także wykorzystuje łączenie kanałów. Ma jednak zdolność do łączenia tylko 2 kanałów 20 MHz i utworzenia z nich jednego kanału o szerokości 40 MHz. To efektywnie podwaja możliwą do osiągnięcia przepustowość. 802.11ac obsługuje kanał o szerokości 80 MHz z opcją łączenia kanałów do maksymalnej szerokości 160 MHz. Gdy jednak wdrażamy sieć Wi-Fi gęsto upakowaną (przykładowo w przedsiębiorstwie), preferowane jest wykorzystanie większej liczby kanałów. Zwiększenie całkowitej szerokości kanałów, zmniejsza liczbę nienakładających się kanałów, redukując efektywność całej sieci Wi-Fi. W praktyce włączając funkcjonalność łączenia kanałów redukujemy ogólną przepustowość systemu bezprzewodowego składającego się z wielu punktów dostępowych. Łączenie kanałów jest to więc opcja, którą należy starannie rozważyć przed użyciem.

W domu, gdzie mamy do czynienia z jednym punktem dostępowym oraz kilkoma klientami, wykorzystanie maksymalnej szerokości kanału nie powinno stanowić problemu. Przedsiębiorstwa są jednak w innej sytuacji. Duża liczba punktów dostępowych musi obsługiwać dziesiątki i setki użytkowników. Najlepiej aby te urządzenia w bezpośrednim swoim sąsiedztwie pracowały na różnych kanałach.

Jak wspomniano, 802.11ac obsługuje wyłącznie pasmo 5GHz. Obecne rozwiązania korporacyjne wykorzystują oba pasma, przy czym większość klientów to nadal urządzenia 2,4 GHz. Można jednak zaryzykować tezę, że wprowadzenie 802.11ac będzie sprzyjało zwiększaniu możliwości aktualnie działających sieci 802.11n. Jeżeli więcej klientów będzie używać pasma 5 GHz do komunikacji w 802.11ac oraz wstecznej kompatybilności z 802.11n, to pojemność i wydajność sieci wzrośnie bez zmian w infrastrukturze. Po prostu pasmo 5 GHz w ramach 802.11n pozwala znacząco zwiększyć wydajność sieci, ze względu na mniejszą liczbę zakłóceń oraz większe możliwości łączenia kanałów.

Dodatkowe rozszerzenia specyfikacji 802.11ac skupiają się na ułatwieniu kompatybilności oraz mechanizmach rozwiązywania problemów. Specyfikacja obejmuje np. zdolność urządzeń do sprawdzenia czy sąsiadujące kanały są wolne i dostępne do łączenia kanałów, a także możliwość rezerwacji szerokiej przepustowości na czas zaawansowanej transmisji danych. Pozwala to zwiększyć szerokość połączonych kanałów od 40 MHz w 11n do 80 MHz a nawet 160 MHz w szczególnych przypadkach 11ac. Możliwość zapewnienia mniej inwazyjnego łączenia kanałów jest kluczowym aspektem zwiększania prędkości transmisji danych w 802.11ac.

Zastosowaniem standardu 802.11ac może być także dystrybucja wideo w domach. Nowa specyfikacja wspiera opcjonalnie tryb pozwalający jednemu urządzeniu transmitującemu wysłać sygnał wideo do wielu urządzeń odbiorczych jednocześnie. Aktualnie standardy 802.11 są z reguły realizowane w technologii punkt-punkt. Jeżeli te same strumienie danych mają zostać wysłane do trzech klientów, będzie wymagana niezależna transmisja do każdego z nich. W przypadku 802.11ac przepustowość jest wykorzystywana bardziej efektywnie.