Nie wiemy jeszcze dzisiaj, jak dokładnie będzie wyglądało w przyszłości wykorzystanie inteligentnych samochodów w ruchu miejskim. Jeżeli jednak chcemy właściwie oszacować konsekwencje wprowadzenia w życie projektów takich jak Google Car czy autonomiczne inteligentne pojazdy innych producentów, nie możemy popełnić błędu naszych przodków. Gdy zaczęły się pojawiać pierwsze pojazdy napędzane silnikami spalinowymi, patrzono na nie jak na dorożkę czy bryczkę, która została pozbawiona konia, a jego funkcję przejął motor. Dzisiaj wiemy, że samochód nie stał się udoskonaloną wersją pojazdu konnego, tylko całkiem nowym produktem, czynnikiem wielu istotnych zmian społecznych, cywilizacyjnych i gospodarczych, przyczynił się do wykreowania nowego ekosystemu funkcjonowania człowieka. Tak też będzie i w przypadku samochodów autonomicznych.

W tradycyjnym ujęciu samochód służy przede wszystkim do przemieszczania się z jednego punktu do drugiego, jest łącznikiem między jednym a drugim miejscem. Jazda za kierownicą jest osobnym, wymagającym zaangażowania i skupienia zajęciem, co sprawia, że przeznaczony na nią czas jest wyizolowany od innych. Samochód autonomiczny będzie dawał czas na równoczesne robienie wielu innych rzeczy niż tylko podróżowanie. Dzięki podłączeniu do sieci może pozwalać na robienie zakupów, wykonywanie pracy zawodowej czy oddawanie się rekreacji.

Pojazd inteligentny staje się jednocześnie przedłużeniem domu, biura i miasta, swoistym połączeniem czasu i przestrzeni między sferą publiczną, pracą i życiem prywatnym. Dzięki możliwościom komunikacji sieciowej można będzie nie wychodzić z inteligentnego pojazdu i robić to, co do tej pory wymagało osobnej obecności w domu, w firmie, w centrum handlowym czy na wycieczce przez miasto. To wszystko będzie można robić jednocześnie w samochodzie. Pojazd inteligentny staje się po części firmą, po części domem, po części sklepem i po części miejscem rekreacji. To zmienia jego sposób użytkowania, co nie pozostanie bez wpływu na sferę życia prywatnego, społecznego czy zawodowego. Robiąc w jednym miejscu rzeczy przypisane do tej pory do różnych społecznie i psychologicznie miejsc, będziemy ciągle w drodze, ciągle w ruchu, cały czas „pomiędzy”.