100G w szkielecie sieci, centrum danych i chmurze
- Adam Urbanek,
- 19.12.2011, godz. 09:00
Wymagania dla szkieletu 100G
Zasadniczym celem opracowania przez IEEE standardów 40/100G jest uzyskanie o rząd szybszej technologii ethernetowej, z zachowaniem ewolucyjnej ciągłości rozwiązań (spójność technologii) transportu optycznego, przeznaczonych przede wszystkim do komunikacji między serwerami z szybkimi portami ethernetowymi bądź między przełącznikami rozległej infrastruktury kampusowej i metropolitalnej.
Polecamy: Analizatory sieci - monitoring i bezpieczeństwo
Zobacz również:
Atrybutem sieci 100G jest przekaz informacji po optymalnie niskich kosztach, gdyż operatorów sieci stacjonarnych nie stać już na wdrażanie kolejnych rozwiązań nakładkowych podnoszących koszty. Ponadto, transport w systemie 100G musi przebiegać bezkonfliktowo, w pełnej zgodności z istniejącymi instalacjami ethernetowymi klasy niższej, takimi jak 10G czy 40G. Takie wymagania niosą określone konsekwencje, docelowo ukierunkowane są wyłącznie na zwiększenie efektywności widma częstotliwościowego w pojedynczym kanale optycznym, a nie na podnoszenie szybkości za pośrednictwem multipleksowania odwrotnego - w wyniku użycia wielu równoległych kanałów 10G lub 25G (np.10x10 Gb/s = 100 Gb/s) prowadzonych jednym kablem optycznym.
Polecamy: OpenFlow i sieci sterowane programowo
- operowanie wyłącznie w trybie pełnego dupleksu FD (Full Duplex),
- utrzymanie formatu ramki ethernetowej IEEE 802.3 z wykorzystaniem adresowania typu MAC 802.3,
- zachowanie maksymalnej i minimalnej wielkości ramek zgodnie z dotychczasowym standardem IEEE 802.3,
- zapewnienie bitowej stopy błędu BER (Bit Error Rate) w interfejsach fizycznych na poziomie nie gorszym niż 10^-12,
- obsługę optycznego protokołu transportowego OTN (Optical Transport Network).
Systemy odbiorcze z detekcją bezpośrednią zwykle wykorzystują modulację amplitudową AM (czy sygnał jest, czy go nie ma) i nie czynią użytku z zależności fazowych (PM) ani częstotliwościowych (FM) transportowanej fali świetlnej. Optyczne systemy odbiorcze z detekcją koherentną (światło spójne) korzystają również z zależności fazowych i częstotliwościowych przesyłanego sygnału, a identyfikacji w fotoodbiorniku podlega suma sygnału odbieranego oraz światła spójnego z lokalnego źródła laserowego.