Przestrzeń dobrze wymierzona
- Michał Szafrański,
- 11.03.2002
Projektowania centrum danych bądź nowoczesnej serwerowni nie należy rozpoczynać od wyboru urządzeń, lecz od zapewnienia właściwych warunków do ich pracy. Podstawowym zadaniem jest jednak zaprojektowanie pomieszczenia, rozstawienia w nim szaf przemysłowych i prowadzenia okablowania.
Projektowania centrum danych bądź nowoczesnej serwerowni nie należy rozpoczynać od wyboru urządzeń, lecz od zapewnienia właściwych warunków do ich pracy. Podstawowym zadaniem jest jednak zaprojektowanie pomieszczenia, rozstawienia w nim szaf przemysłowych i prowadzenia okablowania.
Projektowanie nowoczesnych serwerowni czy centrów danych jest sztuką zapewnienia kompromisu między powierzchnią zajmowaną przez szafy przemysłowe i inne urządzenia a łatwością w ich serwisowaniu. Z pomocą projektantom przychodzą ogólne wytyczne dotyczące tej "sztuki" oraz doświadczenia wielu firm, które już takie pomieszczenia zaprojektowały i zbudowały.
Stąpanie pół metra nad ziemią
Plan serwerowni jest determinowany w dużej mierze przez wielkość paneli składających się na podniesioną podłogę (60 x 60 cm) oraz szaf przemysłowych, których szerokość wynosi 60 cm, a głębokość - w zależności od producenta i przeznaczenia szafy - od 60 cm nawet do1 metra.
Zastosowanie podniesionej podłogi jest zalecane z kilku powodów. Przede wszystkim wolna przestrzeń pod podłogą jest wykorzystywana do zapewnienia swobodnej dostawy powietrza z klimatyzatora, którego zadaniem jest utrzymanie właściwej temperatury (z reguły ok. 21-23ˇC) i wilgotności powietrza (45-50%). Pod podłogą można ukryć również wszelkie, niezbędne do pracy urządzeń, okablowanie.
W zależności od zapotrzebowania podłoga powinna być podniesiona od 40 do 60 cm. Wysokość ta musi być na tyle duża, aby zapewniała swobodną cyrkulację powietrza, pomieściła kable, a jednocześnie umożliwiła serwisantowi, po zdjęciu panela podłogowego, swobodne serwisowanie okablowania.
Grzebień zamiast plątaniny
Sposób układania kabli w serwerowni również nie jest przypadkowy. Aby zminimalizować interferencje między okablowaniem dostarczającym prąd a okablowaniem służącym do transmisji danych, stosuje się najczęściej w centrach danych tzw. strukturę grzebienia. Polega ona na tym, że dwa typy okablowania instaluje się w pewnej odległości od siebie jak wzajemnie przeplatające się zęby dwóch grzebieni (przykład na rysunku). Przy takiej strukturze okablowanie zasilające ani razu nie krzyżuje się z okablowaniem transmisji danych.
Okablowanie instalowane pod podniesioną podłogą powinno być kładzione w specjalnych korytkach przymocowanych do stelaża podłogi. Korytka te należy zainstalować w pewnej odległości od gruntu (np. 20 cm), gdyż w przeciwnym razie mogą się w nich gromadzić skropliny spowodowane, np. wadliwą klimatyzacją.
Kolejną istotną sprawą jest, by okablowanie było prowadzone pod ciągami komunikacyjnymi (czyli płytami podłogowymi z perforacją). Tylko w takim wypadku bowiem możliwe jest jego bezproblemowe serwisowanie, krosowanie bądź też dokładanie w razie potrzeby kolejnych kabli. Oczywiście dla korytek, w których instalowane jest okablowanie, powinno przewidzieć się spory zapas miejsca (od 30% do nawet 50%) na ewentualną instalację dodatkowych kabli.
Ustawianie szaf
W kwestii ustawienia szaf przemysłowych na przeznaczonych dla nich dwóch płytach podłogowych (czyli powierzchni 120 x 60 cm) funkcjonują dwie szkoły. Pierwsza zakłada instalację szaf w sąsiednich rzędach frontem do siebie, druga ustawienie ich w ten sposób, że przody szaf we wszystkich rzędach są ustawione w tym samym kierunku. Wybór pierwszego sposobu instalacji pozwala naturalnie podzielić ciągi komunikacyjne między szafami na ciągi typowo serwisowe (z tyłu szaf) i typowo administracyjne z dostępem z przodu szaf.
Jeśli szafy mają ponad 60 cm głębokości, to istotny jest sposób rozmieszczenia ich na panelach podłogowych. Warto w ciągach serwisowych zostawić tylko minimalną odległość szaf, wynoszącą 60-70 cm, umożliwiającą swobodne otwarcie tylnych drzwi szafy. Od strony frontów szaf odległość powinna być większa. Dzięki temu możliwe będzie w razie potrzeby wysunięcie całej szafy (np. w celach serwisowych), wyprowadzenie jej ciągiem komunikacyjnym z pomieszczenia serwerowni i wstawienie na jej miejsce innej szafy bez jednoczesnej konieczności przesuwania wszystkich szaf.
Elektrostatyczność - wróg nr 1
Zagrożeniem dla urządzeń pracujących w serwerowni są niespodziewane wyładowania elektryczne, jak również gromadzenie się ładunków na powierzchni płyt głównych serwerów i innych urządzeń.
Uznaje się, że dobre uziemienie to takie, którego rezystancja wynosi od 1 do 5 ohmów. Rezystancja instalacji, czyli połączenia poszczególnych metalowych elementów konstrukcyjnych oraz urządzeń do uziemienia, nie powinna przekraczać 0,25 ohma.
Podstawowym sposobem na utrzy- manie żądanego poziomu elektrostatyczności jest stosowanie np. jonizatorów powietrza oraz utrzymywanie stałej wilgotności. Problemy z elektrostatycznością pojawiają się, gdy wilgotność powietrza spada poniżej 30%. Nie warto jednak przekraczać wilgotności powyżej 50% - w dłuższym czasie może ona spowodować korozję elementów metalowych.