WiMAX gotowy do wdrożenia
- Adam Urbanek,
- 01.09.2005
O technologii dostępowej WiMAX mówi się, że będzie to największy przełom w dziedzinie bezprzewodowej transmisji danych dla metropolii od czasu wdrożenia technologii Wi-Fi, czyli sieci radiowej WLAN standardu IEEE 802.11 (a, b, g).
O technologii dostępowej WiMAX mówi się, że będzie to największy przełom w dziedzinie bezprzewodowej transmisji danych dla metropolii od czasu wdrożenia technologii Wi-Fi, czyli sieci radiowej WLAN standardu IEEE 802.11 (a, b, g).
Jeszcze do niedawna sądzono, że następcą bezprzewodowej komunikacji dostępowej Wi-Fi w mieście będzie technologia ultraszerokopasmowa UWB (Ultra Wideband), jednak dopiero od ubiegłego roku stało się jasne, że radiowa technologia WiMAX (World Interoperability for Microwave Access) może skutecznie zastąpić wiele dotychczasowych aplikacji Wi-Fi. Pierwsze propozycje szerokopasmowego systemu bezprzewodowego powstały w 2001 r. (Antibes, Francja), kiedy zainteresowani producenci IT oraz organizacje normalizacyjne rozpoczęły uzgadnianie wspólnego standardu dla bezprzewodowych sieci metropolitalnych WMAN (Wireless MAN).
Po wnikliwej analizie technicznej zbliżonych parametrów specyfikacji szerokopasmowych 802.16, HiperAccess i HiperMAN oraz wymagań stawianych rozwiązaniom metropolitalnym przez organizacje standaryzujące, ustalono wspólną wersję radiowego standardu IEEE 802.16a, jako najbardziej zgodną z docelową specyfikacją WiMAX (802.16-2004) - nad którą nadal pracują zespoły projektowe. Przyjmuje się, że są to równoważne i wzajemnie zastępujące się rozwiązania szerokopasmowej komunikacji radiowej BWA (Broadband Wireless Access). Obecnie powszechnie oczekuje się, że technologia WiMAX uzupełni istniejące lub powstające sieci stacjonarne i mobilne rozwiązania 3G oraz odegra znaczącą rolę w procesie dostarczania usług konwergentnych, do których dostęp będzie możliwy za pomocą szerokiego asortymentu urządzeń instalowanych w sieciach różnego typu.
WiMAX uzupełnia Wi-Fi
Klasyfikacja standardów bezprzewodowych
Kluczowe technologie dostępu abonenckiego
Przeznaczenie systemów WiMAX jest nieco inne. Te systemy mogą działać zarówno w limitowanych, jak i nielimitowanych zakresach częstotliwości i są odpowiednie dla dostawców treści, oferujących multimedialne aplikacje IP, wymagające znacznie większych przepływności użytkowych (np. Triple Play). Technologia WiMAX wydaje się być optymalnym rozwiązaniem również dla operatorów sieci stacjonarnych "ostatniej mili" w lokalizacjach, gdzie jest niewielka liczba abonentów (obszary wiejskie) lub poprowadzenie rozległych sieci przewodowych jest ekonomicznie nieuzasadnione.
Dlaczego WiMAX?
Porównanie właściwości WiMAX z innymi rozwiązaniami
- operowanie w licencjonowanych i nielicencjonowanych pasmach poniżej 11 GHz;
- uzyskanie dużej efektywności wykorzystania pasma, co obniża koszty operatorów i wpływa na jakość usług;
- wdrożenie wstępnej korekcji błędów FEC (Forward Error Correction), zwiększającej niezawodność transmisji;
- zastosowanie inteligentnych zespołów antenowych (anteny adaptacyjne), rozszerzających zasięg, kierunkowość i przepustowość łącza;
- kodowanie przestrzenno-czasowe (space/time coding), które poprawia wydajność transportu w niesprzyjających warunkach;
- korzystanie z modulacji adaptacyjnej - co przy zwiększaniu zasięgu (kosztem pasma) pozwala osiągnąć odległość transmisyjną do kilkudziesięciu kilometrów.
Badania certyfikacyjne pierwszych egzemplarzy sprzętowych według nowego standardu WiMAX (802.16-2004), operującego w zakresie częstotliwości 3,4-3,6 GHz, mają zakończyć się w trzecim kwartale, a WiMAX Forum dokona certyfikacji produktów oznaczanych jako WiMAX Forum Certified jeszcze przed końcem 2005 r. W Polsce dla systemów WiMAX przyjęto zakres częstotliwości 3,6-3,8 GHz.
W terminologii URTiP kanał simpleksowy oznacza pasmo radiowe 3,5 MHz. Kanał dupleksowy ma szerokość 2 x 3,5 MHz (7 MHz), natomiast kanałem "podwójnie" dupleksowym oznacza się pasmo radiowe o szerokości 2 x 2 x 3,5 MHz (14 MHz).