W stronę 40 i 100 Gb/s

  • Adam Urbanek,

Z prognoz wynika, że sieci optyczne o przepływności 40/100 Gb/s już teraz są potrzebne w szkielecie internetu, pęczniejącego od danych, oraz w niektórych aplikacjach metropolitalnych. Także w środowiskach, gdzie natychmiastowa informacja jest na wagę złota, a szybkość transportu informacji ma zasadnicze znaczenie w podejmowaniu decyzji (finanse, giełda, operacje medyczne, banki). Pierwsze sieci LAN o przepustowości 40 Gb/s zainstalowano w 2009 r., ale wkrótce będą one powszechnie wdrażane i podążać do szybkości 100 Gb/s.

Istotą optycznej technologii 40 Gb/s jest jej zgodność z już stosowanymi rozwiązaniami optycznymi 10 Gb/s, które korzystają z techniki gęstego zwielokrotnienia falowego DWDM. Chociaż wiele firmowych rozwiązań optycznych o szybkości 40 Gb/s na ogół różni się jedynie sposobem wykonania nakładki szybkościowej na podstawowym łączu 10 Gb/s, nie wszystkie z nich są wstecznie zgodne z wcześniejszymi instalacjami. A jest to niezwykle ważna cecha sieci całkowicie optycznych (fotonicznych), które ewoluując w kierunku wyższych przepustowości wymagają zgodności wstecznej przy niższych kosztach instalacyjnych.

Integracja technologii transportowych

Nowym wyzwaniem wzrostu przepustowości okablowania jest większa moc obliczeniowa układów scalonych montowanych na kartach liniowych. Aby dokładnie takie same aplikacje mogły działać na portach z wyższymi szybkościami (40/100 Gb/s), potrzeba prawie cztero- lub dziesięciokrotnie większej mocy obliczeniowej w układach liniowych. Ta sytuacja skutkuje szkodliwym wzrostem mocy traconej w układach i wymaga lepszego chłodzenia kart liniowych. Nowe urządzenia komunikacyjne 40/100 GbE wymagają więc innego podejścia w projektowaniu zasilania i chłodzenia, które już teraz stają się sprawą krytyczną w serwerach lokalizowanych w centrach danych.

Bardziej efektywne kodowanie

Przechodzenie z okablowania w technologii 10 Gb/s do rozwiązań o przepływności 40 Gb/s lub wyższej stało się możliwe po spełnieniu kilku warunków dodatkowych, do których należą:

• wykorzystanie istniejącej infrastruktury optycznej 10 Gb/s, ze szczególnym uwzględnieniem niektórych wskaźników transportowych, takich jak: dyspersji chromatycznej CD (Chromatic Dispersion), dyspersji polaryzacyjnej PMD (Polarization Mode Dispersion) oraz stosunku sygnału do szumu OSNR (Optical Signal-to-Noise Ratio);

• zachowanie skalowalności sieci ze wsparciem rozdzielczości 50 GHz (filtry optyczne 50 GHz);

• utrzymanie przeźroczystości i elastyczności w konfigurowaniu infrastruktury za pośrednictwem multiplekserów ROADM;

• uzyskanie konkurencyjnego cenowo rozwiązania 40 Gb/s, a więc zdecydowanie tańszego, niż czterokrotny koszt standardowych łączy 10 Gb/s.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem IDGLicensing@theygsgroup.com