Testowanie systemów komórkowych
- Adam Urbanek,
- 01.11.2004
Sprawdzenie systemów komórkowych z transmisją GPRS jest bardziej skomplikowane niż zwykłych GSM, ponieważ obejmuje dodatkowe interfejsy i protokoły, które dotyczą: kontroli warstwy fizycznej, poprawności komutacji łączy, poprawności komutacji pakietów oraz badania współpracy między sieciami z komutacją łączy a sieciami z komutacją pakietów. Różnica między testowaniem systemu GPRS a testowaniem systemów GSM wynika z faktu włączenia do sterownika BSC dodatkowego modułu obsługi warstwy pakietowej. Przepływ danych związanych z komutacją łączy i danych związanych z komutacją pakietów jest w kontrolerze BSC rozdzielony: informacje z komutacji łączy są przesłane do centrali MSC przez interfejs A, natomiast pakiety danych trafiają do węzła SGSN w sieci szkieletowej GPRS. Również one potrzebują odmiennego sposobu testowania.
Zewnętrzne interfejsy GPRS
Interfejsy podsystemu GPRS
Najnowszym sposobem łączenia systemu GPRS z sieciami pakietowymi są routery brzegowe, umożliwiające konwersję protokołów Frame Relay (E1) do sieci Ethernet lub ATM. Kompletny zestaw testowy dla systemów GSM/GPRS winien zatem obejmować różne możliwe wersje łączeniowe, z uwzględnieniem wielu trybów pracy protokołu Frame Relay realizowanych w przekazach strumieni E1/T1 oraz pakietowego w technologii transportowej ATM - stanowiącej podstawę współczesnych systemów telefonii komórkowej środowiska UMTS. W rezultacie uniwersalny tester protokołów GPRS musi obsługiwać także połączenia ATM realizowane za pomocą różnych optycznych i elektrycznych interfejsów, a w tym: przekazów w standardzie STM-1 (155,52 Mb/s) i STM-4 (620,08 Mb/s) oraz strumieni E1 (2,048 Mb/s) i E3 (34,368 Mb/s).
Inne protokoły
Testowanie sieci komórkowej przez interfejs Gb
Sposób testowania systemu GPRS
Na najwyższym poziomie hierarchii znajdują się tradycyjne protokoły sterowania: łączem logicznym - LLC (Logical Link Control), protokół konwergencji oparty na podsieci SNDCP (Sub-Network Dependent Convergence Protocol) oraz internetowy IP. Zazwyczaj testuje się je łącznie z poziomu interfejsu Gb, gdyż wewnątrz systemu BSS protokoły tych warstw (od LLC do IP) są jedynie przekazywane, a nie przetwarzane. Zakres testowania ulega jednak ciągłym zmianom, gdyż w sieciach GPRS istnieje wiele wariantów interfejsu Gi: Frame Relay przenoszący pakiety IP przez linie T1 lub E1, komunikacja IPoFR zgodnie ze standardem RFC 1490 oraz transport ethernetowy z danymi IP (IPoE). Warianty te ulegają rozszerzaniu o asynchroniczny transport szkieletowy ATM, który przekazuje pakiety IP (IPoATM). Od strony pomiarowej większość interfejsów protokołów sygnalizacyjnych (z wyjątkiem protokołu znajdującego się na szczycie stosu protokołów) ma identyczne funkcje jak w sieci GSM, i mogą być one testowane tak samo.