Test serwerów (XXVIII): ProLiant 8500 - łatwość obsługi i wydajność
- NetWorld,
- 01.01.2001
Wyniki testu
Dostęp do wewnętrznych dysków twardych (zainstalowanych w tej samej obudowie co serwer ProLiant 8500) można uzyskać po wysunięciu do przodu całej klatki zawierającej kieszenie na napędy. Z przodu serwera znajduje się też stacja CD-ROM i napęd dyskietek. Są to urządzenia pod względem wysokości podobne do instalowanych w laptopach, dzięki czemu wewnątrz serwera jest tyle wolnego miejsca.
Jeśli zamierzają Państwo eksploatować dużą bazę danych lub uruchomić w swoim przedsiębiorstwie witrynę webową i zależy Wam na tym, aby aplikacje te pracowały bardzo wydajnie, ProLiant 8500 nie zawiedzie Waszych oczekiwań. Do tego dochodzi jeszcze fakt, że serwer ten jest wyjątkowo łatwy w obsłudze technicznej. Jest to więc idealne rozwiązanie dla użytkowników eksploatujących szczególnie ważne aplikacje biznesowe.
Metodologia testowania
Stanowisko testowania składało się z 10 klientów – komputerów wyposażonych w minimum dwa procesory Pentium II 400 MHz i 128 MB pamięci RAM. Najsilniejszy komputer był wyposażony w cztery procesory Pentium III 400 MHz i 1 GB pamięci RAM. Każdy klient dysponował jedną kartą sieciową 100 Mb/s, której używał do komunikowania się z siecią Fast Ethernet.
Nad przebiegiem testów czuwało oprogramowanie Benchmark Factory (Quest Software), które kontrolowało poczynania klientów oraz gromadziło i archiwizowało wyniki uzyskiwane po uruchomieniu testów internetowych i testów SQL Server.
Testy internetowe polegały na tym, że programy pracujące po stronie klienta kierowały określone żądania do serwera webowego (Microsoft Internet Information Server 4.0), pobierając z niego strony Active Server Pages (pliki z rozszerzeniem .asp). Klienci pobierali pliki, których wielkość wahała się od 5 kB do 15 kB. Serwer odbierał takie żądanie, generował plik i wysyłał go do klienta. Klient wysyłał następne żądanie, gdy tylko poprzednie zostało spełnione. Jest to najbardziej wymagający z możliwych scenariuszy (chodzi o obciążenie serwera zadaniami) i dlatego wyniki uzyskane po uruchomieniu takiego testu nie mówią do końca prawdy o tym, ilu użytkowników serwer może jednocześnie obsługiwać. W rzeczywistości będzie on mógł prawdopodobnie obsługiwać jednocześnie dużo większą ich liczbę.
Test internetowy powtarzano wielokrotnie, zwiększając za każdym razem liczbę wirtualnych użytkowników pracujących na każdym kliencie. Liczbę użytkowników zwiększano sukcesywnie od 1 do 15, uruchamiając każdy taki test pięć razy: po zainstalowaniu w serwerze 4 procesorów, a następnie 5, 6, 7 i wreszcie 8 procesorów. We wszystkich przypadkach procesory instalowano najpierw w lewym banku, a następnie zapełniano prawy bank. Każdą sesję testów uruchamiano dwukrotnie, raz na serwerze pracującym pod systemem operacyjnym Windows NT 4.0 Enterprise Edition (z zainstalowanym pakietem IIS 4.0) i drugi raz pod systemem operacyjnym Windows 2000 Advanced Server (z zainstalowanym pakietem IIS 5.0).
Test SQL Server był oparty na oprogramowaniu Microsoft SQL Server 7.0, a metodologia testowania była podobna do tej, jaką stosowano w przypadku testów internetowych. Z tym tylko wyjątkiem, że liczbę wirtualnych użytkowników zwiększano sukcesywnie (dla każdej konfiguracji procesorów, czyli dla 4, 5, 6, 7 i 8 procesorów) od 2 do 30. Proszę przy tym pamiętać, że każdy taki wirtualny użytkownik obciążał serwer dużo większą liczbą zadań, niż ma to miejsce w świecie rzeczywistym.
Wykonując wiele prób zmierzających opracowania modelu testowania, który obciążałby układy CPU maksymalną liczbą zadań, nie doprowadzając jednocześnie do całkowitego paraliżu serwera, zdecydowano się wybrać następujący wariant: każdy wirtualny użytkownik wywołuje następującą procedurę przechowywaną w pamięci serwera SQL Server, a następnie czeka 9 sekund, po upływie których powtarza to zadanie, generując kolejne takie wywołanie:
declare @value int
select @value=count(DB94float) from
DB94_updates where DB94code like ‘%123%’
select DB94key, DB94code
DB94date, DB94signed, DB94name from
DB94_updates where DB94key=@rand_input
end
Stosując taką właśnie metodę testowania ograniczono do minimum liczbę transakcji sieciowych wykonywanych przez serwer w ciągu sekundy, koncentrując się na tym, aby maksymalnie obciążyć dostępne w danym momencie układy CPU. Stosowano przy tym systemy Win NT i Win 2000 w ich standardowych konfiguracjach, nie wprowadzając do nich żadnych poprawek usprawniających pracę testów. I jeszcze jedna uwaga – klienci używali do komunikowania się z serwerem powszechnie stosowaną metodę, korzystając z usług gniazd TCP/IP.