Szerokopasmowe systemy dostępowe
- Daniel J. Bem,
-
- Ryszard J. Zieliński,
-
- Damian Gościniak,
-
- Tadeusz W. Więckowski,
- 01.09.2001
Technika asymetrycznych cyfrowych łączy abonenckich w tradycyjnej abonenckiej sieci miedzianej umożliwia przesyłanie za pośrednictwem pary miedzianej sygnałów cyfrowych o przepływnościach:
- do abonenta od 1,5 do 8 Mb/s
- do centrali od 16 do 640 kb/s.
Cyfrowa linia abonencka o bardzo dużej przepływności (VDSL)
Cyfrowa linia abonencka o bardzo dużej przepływności (VDSL – Very High Speed Digital Subscriber Line) służy do bardzo szybkiej transmisji danych przez krótkie odcinki telefonicznych kabli miedzianych z szybkością uzależnioną od długości danego kabla. Maksymalna prędkość transmisji w kierunku abonenta wynosi od 51 do 55 Mb/s na odcinkach o długości do 300 m. Możliwa jest też transmisja z prędkością 13 Mb/s na odcinkach o długości nie przekraczającej 1500 m. W przeciwnym kierunku transmisja jest wolniejsza (asymetria jak w ADSL) i jej szybkość waha się w zakresie od l,6 do 2,3 Mb/s. System VDSL – dzięki podziałowi pasma w dziedzinie częstotliwości (podobnie jak w systemie ADSL) – umożliwia jednoczesną transmisję telefonicznych sygnałów analogowych (POTS), cyfrowych ISDN oraz świadczenie usług szerokopasmowych (kanały: upstream i downstream).
Światłowodowe systemy dostępowe
Rosnące zapotrzebowanie na szerokopasmowe usługi transmisji danych wymagało opracowania światłowodowej sieci dostępowej (OAN – Optical Access Network). O celowości takiego postępowania zadecydowały zalety światłowodów. Jedno włókno światłowodowe zapewnia bardzo dużą przepustowość. Ograniczenia, jak na razie, to elektroniczne i optyczne urządzenia współpracujące, a nie samo włókno. Światłowody są nieczułe na zakłócenia elektromagnetyczne pochodzące na przykład od sieci energetycznych, silników elektrycznych, wyładowań atmosferycznych, same też nie wywołują prawie żadnych zakłóceń. Tym samym niezwykle trudny jest podsłuch danych przesyłanych przez światłowody. Obecnie większość łączy międzycentralowych to łącza światłowodowe. Jednym z najdroższych elementów sieci telekomunikacyjnej jest połączenie między centralą i użytkownikiem końcowym. Wydaje się, iż wymienione wyżej cechy techniki światłowodowej oraz postępujący spadek cen światłowodów i urządzeń współpracujących spowodują, iż technika ta zacznie także być stosowana w sieciach dostępowych.
Rys. 8. Światłowodowy system dostępowy w układzie punkt-punkt
Zadaniem sieci OAN jest przenoszenie usług w sposób przezroczysty pomiędzy węzłem udostępnienia usług i abonentem. Sieć składa się z jednostki centralowej (OLT – Optical Line Termination) oraz jednostki wyniesionej (ONU – Optical Network Unit). Dodatkowe elementy mogą wchodzić w skład dystrybucyjnej sieci światłowodowej (ODN – Optical Distribution Network), jak to pokazano na rysunku 8.
Rys. 9. Światłowodowy system dostępowy w układzie punkt-wiele punktów
- jednostki centralowej, pełniącej funkcję zakończenia linii światłowodowej (OLT – Optical Line Termination);
- optycznej sieci dystrybucyjnej (ODN – Optical Distribution Network);
- jednostek wyniesionych (ONU – Optical Network Unit);
- aktywnych węzłów rozdzielających (ODT – Optical Distant Terminator);
- urządzeń dopasowujących (AU – Adapter Unit).