Systemy wideokonferencyjne IP
- Adam Urbanek,
- 01.02.2002
Bramy - pomocniczy element służący do tworzenia połączeń wideokonferencyjnych między sieciami informatycznymi lub telekomunikacyjnymi, wykorzystującymi różne standardy (np. połączenie sieci LAN z siecią ISDN). Zapewniając odpowiednią konwersję protokołów, brama umożliwia zestawianie połączeń między dwiema różnymi sieciami, wymianę komunikatów sterujących, przekodowanie sygnałów audio i wideo oraz łączenie terminali o różnych charakterystykach (H.323, H.320, telefony). Bramy również winny mieć wiele interfejsów, zapewniając w ten sposób komutację wielu kanałów wideokonferencyjnych jednocześnie. Są one zwykle zbędne do audiowizualnej komunikacji w sieci jednorodnej.
Nadzorca - jest urządzeniem zarządzającym połączeniami wideokonferencyjnymi w sieciach IP, co zapewnia obsługę kilku użytkowników oraz wielu połączeń jednocześnie. Pozwala na translację nazw użytkowników oraz ich adresów sieciowych, konfigurację, zarządzanie i ustalanie praw dostępu do sieci dla użytkowników wideokonferencji oraz kontrolę wykorzystania pasma. Dodatkowo jest możliwe wyposażenie urządzenia nadzorującego w możliwość rozpoznawania głosu. Funkcje nadzorcy coraz częściej integruje się z funkcjami bramy w jednym urządzeniu sieciowym.
Mostek wideokonferencyjny MCU - stanowi pomocnicze urządzenie do zestawiania wideokonferencji w przypadku, gdy udział w niej bierze więcej niż dwóch uczestników. Mostki MCU są wyposażone w interfejsy: LAN, ISDN lub inne, co pozwala na zestawiania wideokonferencji między różnymi interfejsami i dla wielu przepływności. Umożliwia to również współdzielenie transmitowanych dokumentów przez wiele zainteresowanych osób.
Do zaawansowanych funkcji MCU należą:
Należy zaznaczyć, że istotne funkcje mostka MCU, związane z nadzorowaniem wideokonferencji wielopunktowej (wg zalecenia H.245), obejmują: rezerwowanie odpowiednich zasobów transmisji do zapewnienia właściwego QoS, sterowanie ruchem oraz dołączanie lub odłączanie użytkowników do trwających sesji wideokonferencji.
Wideokonferencja w sieciach IP
Wideokonferencja przez sieci IP
Sieci z protokołem IP zasadniczo różnią się od ISDN. Przede wszystkim mają rozproszoną, elastyczną i zwykle rozległą strukturę, która spina różne sieci LAN, WAN i/lub sieć Internet. Skalowanie umożliwia rozszerzanie pasma transmisji według potrzeb, przez instalację nowego wyposażenia i usług - bez dokonywania fundamentalnych zmian w infrastrukturze sieci. Dzięki temu, w miarę osiąganego postępu w technologiach przekazu, można stopniowo rozszerzać pasmo, aż do osiągnięcia odpowiednich parametrów wymaganych dla jednoczesnej transmisji głosu, obrazu i danych w czasie rzeczywistym.
Obecnie jednak nie wszystkie z istniejących sieci z protokołem IP gwarantują wymaganą szerokość pasma i jakość usługi. Do tego celu są przydatne jedynie takie sieci IP, które na poziomie warstwy fizycznej i łącza danych (odpowiadających za jakość usługi) oraz warstwy sieciowej (szerokość pasma) zapewniają niezbędne warunki do prowadzenia wideokonferencji. Do tych technologii przekazu należy zaliczyć: przełączany Ethernet (przepływność 10 Mb/s), Fast Ethernet (100 Mb/s), Gigabit Ethernet (1 Gb/s) oraz ATM (IP over ATM) o przepływności nie mniejszej niż 25 Mb/s. Te technologie, a zwłaszcza IP over ATM, już teraz zapewniają wystarczającą jakość i szerokość pasma dla wielostanowiskowych usług wideokonferencyjnych.