Satelitarne systemy multimedialne
- Ryszard J. Zieliński,
- 01.09.1999
Typy terminali multimedialnych
Systemy multimedialne bardzo często są kojarzone z terminalami ruchomymi (mobilnymi). W rzeczywistych rozwiązaniach pełne usługi multimedialne można uzyskać stosując tylko terminale stacjonarne. Wyróżnia się trzy typy terminali:
- stacjonarne - dostarczające pełny asortyment usług multimedialnych najwyższej jakości;
- przenośne (nomadic use) - mające właściwości terminali stacjonarnych, lecz ze względu na gorsze parametry elektryczne anteny (wynikające z prostoty obsługi i rozstawienia) nie gwarantujące najwyższej jakości usług;
- ruchome - umożliwiające pracę w ruchu, ale oferujące ograniczony zestaw usług i ograniczoną ich jakość.
Oferowane usługi
Kodowanie i modulacja w DVB-S
Stosowane protokoły, platformy transmisyjne
W satelitarnych systemach multimedialnych przewiduje się zastosowanie następujących typów protokołów i platform cyfrowych:
- protokołu TCP/IP, ###
- platformy cyfrowej DVB-S, ####
- protokołu ATM.
Protokół TCP/IP nie był przygotowany z myślą o stosowaniu go w łączach satelitarnych. Ze względu na szczególne uwarunkowania tego typu łączy opracowuje się obecnie standardy niezawodnego protokołu IP, dostarczającego informację do grupy odbiorców (multicast) oraz nowych protokołów do obsługi usług multimedialnych świadczonych w czasie rzeczywistym i z odpowiednią jakością QoS (Quality of Service).
Cztery profile transmisji danych w DVB
Podstawową jednostką transmisji danych w DVB-S jest kontener o pojemności 188 bajtów. W celu zapewnienia elastyczności systemu i adaptacji do pracy w różnorodnych warunkach, zależnych od mocy, rozmiaru anteny, uzyskiwanej stopy błędu, można zmieniać sprawność kodu wewnętrznego. Do transmisji stosuje się modulację QPSK (rys. 5). Strumień o przepływności 38 Mb/s może zawierać: od 4 do 8 programów telewizyjnych, 150 programów radiowych, 550 połączeń ISDN lub kombinację tych sygnałów.