Ratowniczka

  • Wanda Żółcińska,

Na ratunek

Gdy tylko objęła nowe stanowisko, zaczęła podróżować, chcąc poznać wszystkie, nawet najodleglejsze oddziały firmy. Odbywała dziesiątki spotkań, na których nie unikała trudnych tematów, nie bała się rozmawiać o zagrażającym firmie bankructwie. Pracowników ujęła szczerością. Mimo ostrych cięć personalnych udało jej się podnieść morale załogi.

Wprost oświadczyła, żeby osoby z kierownictwa, które nie są przekonane do pracy w Xeroksie i nie wierzą, że firma może przetrwać kryzys, same odeszły. Reszta zyskała nadzieję i pracowała z naprawdę dużym oddaniem. Wszyscy czuli, że mogą stracić pracę, Mulcahy musiała ich przekonać, żeby zostali i pracowali z zaangażowaniem. Udało jej się to. Mówiła, że wierzy w przyszłość koncernu, chciała, aby pracownicy pomogli jej w dokonaniu czegoś ważnego - ochronieniu kultury korporacyjnej Xeroksa.

Zobacz również:

Dzięki swojej długoletniej pracy z klientami doskonale ich znała, rozumiała ich potrzeby i widziała, że Xerox przestał na nich zwracać wystarczająco dużą uwagę. Zmieniła to. Był to krok ratujący życie koncernu.

Ogromny nacisk położyła także na dział badań i rozwoju, uważając, że jest to klucz do królestwa sukcesu. Postanowiła przeznaczać na ten cel 1 mld USD rocznie. Spotkała się z działem R&D i najlepszymi badaczami firmy. Okazało się, że innowacje pojawiają się raczej na skutek eksperymentów i przypadków, a nie w wyniku procesu. Zdała sobie wtedy sprawę, że trzeba położyć nacisk na badania, a nie na rozwój. Wiedziała, że wymaga to nakładów finansowych, które nie będą się bezpośrednio zwracały, większość projektów które narodzą się w laboratoriach, nigdy nie zostanie zrealizowana, a jednak trzeba podjąć to ryzyko, ponieważ jest to jedyny sposób na znalezienie innowacji. Przeznaczyła rocznie na R&D 5-6% przychodów, ponieważ uważała, że cięcie kosztów nie może być jedynym sposobem na wyciągnięcie firmy z kryzysu. Zawsze patrzyła także w przyszłość. Planowała z czasem zacząć świadczyć usługi konsultingowe, które miałyby pomóc firmom lepiej zarządzać przepływem dokumentów i sieciami komputerowymi. W ciągu kilku lat rządów Mulcahy powstało najwięcej nowych produktów w historii spółki. W 2002 r. Xerox zarejestrował 700 patentów, co postawiło go w szeregu 10 najbardziej innowacyjnych firm świata. Mulcahy nie chciała, aby Xerox kojarzył się tylko z kopiarkami. Udało jej się znacząco zwiększyć sprzedaż produktów dodatkowych, np. kolorowych tonerów i usług świadczonych klientom.

Ogromną wagę przykładała także do produktywności, co oznaczało wprowadzenie Lean Six Sigma w całej firmie.

Trzeba było również odzyskać płynność finansową. Mulcahy postanowiła sprzedać działy niezwiązane z podstawową działalnością spółki, skorzystać z outsourcingu usług biurowych i skoncentrować się na działalności operacyjnej, zdyscyplinować zarządzanie inwentarzem i kapitałem. Konsekwentnie też dbała o klientów, co zaoowocowało wzrostem przychodów przez kolejne 12 kwartałów.

Udało jej się też obciąć koszty o 2 mld USD, w tym koszty administracyjne o 15%, a wydatki kapitałowe o połowę. Zatrudnienie na całym świecie zmniejszono o 15%.

W 2004 r. zakończono oficjalne do-chodzenie i okazało się, że nikt w firmie nie popełnił przestępstwa. W 2005 r. dług Xeroksa był już zmniejszony o połowę, kapitalizacja podwoiła się, a program oszczędności pozwolił na zyskanie 3 mld USD rocznie.

Przychody w 2007 r. sięgnęły 17,2 mld USD, pod rządami Mulcahy Xerox stał się znowu firmą przynoszącą zyski.

Lider komunikacji

Mulcahy uważa, że komunikacja jest jednym z najważniejszych narzędzi lidera, twierdzi, że jej tytuł powinien brzmieć "Chief Communications Officer".

Nigdy nie wstydziła się zadawania pytań i proszenia o pomoc. Gdy została CEO Xeroksa, zadzwoniła do Warrena Buffeta, który wprawdzie nie zainwestował w spółkę ani centa, ale poświęcił nowej pani prezes 6 godzin swojego cennego czasu na omówienie sytuacji koncernu. Zwróciła się o pomoc także do Sandy Weilla - spotkał się z nią i zadzwonił do dwóch banków, które blokowały refinansowanie spółki.

Jej zdaniem dobry menedżer zna swoje słabe strony i potrafi znaleźć pracowników, którzy są w tych obszarach ekspertami. Xerox zachęca więc menedżerów, aby systematycznie oceniali swoje umiejętności i poznawali zdanie współpracowników na własny temat, zgodnie z metodą oceny 360 stopni.

Dwa razy do roku Mulcahy przeprowadza spotkania z utalentowanymi, obiecującymi osobami z całej firmy, z którymi na co dzień nie ma okazji się widywać. Jej zdaniem przywództwo to przede wszystkim nieustanna nauka i rozmowy z ludźmi.

Krótka historia Xeroksa

1906 - w Nowym Jorku powstaje The Haloid Company, która w 1961 r. zmieni nazwę na Xerox Corporation. Początkowo firma zajmuje się produkcją i sprzedażą papieru fotograficznego.

1938 - Chester Carlson tworzy pierwszy obraz kserograficzny w laboratorium w Astorii.

1942 - Carlson patentuje "elektrofotografię", która później zostanie nazwana kserografią.

1949 - powstaje pierwsza kopiarka, Model A.

1959 - firma wprowadza Xerox 914, pierwszą automatyczną kopiarkę do biur wykorzystującą papier. Będzie to najlepiej się sprzedający produkt wszech czasów.

1961 - Xerox z sukcesem wchodzi na giełdę.

1970 - powstaje centrum badań w Palo Alto. Tutaj powstanie komputer osobisty, drukarka laserowa i Ethernet - większość tych wynalazków pozostanie w szufladach Xeroksa. Uruchomiony zostaje dział Xerox Computer Services.

1979 - powstaje Xerox Credit Corporation.

1982 - prezesem zostaje David T. Kearns, wizjoner, który walczy z konkurencją tanich kopiarek z Japonii.

1983 - Xerox wchodzi na rynek usług finansowych, kupując firmę ubezpieczeniową Crum & Forster, a w następnych latach inne spółki z tej branży.

1990 - powstaje linia drukarek cyfrowych, otwiera się nowy obiecujący rynek. Prezesem zostaje Paul A. Allaire.

1993 - redukcja zatrudnienia o 10%, rezygnacja z działu usług finansowych i ubezpieczeniowych.

1995 - pierwsza kopiarka cyfrowa, powstaje nowy ogromny rynek.

1998 - Xerox sprzedaje Crum & Forster z dużą stratą, redukcja 9 tys. miejsc pracy.

1999 - prezesem zostaje Richard Thoman z IBM. Zaczynają spadać ceny akcji i udziały w rynku.

2000 - redukcja 5000 miejsc pracy, Thomana na stanowisku prezesa zastępuje Allair, największa strata kwartalna w historii firmy. Ceny akcji spadają do 7 USD za sztukę.

2001 - kolejne 4000 zwolnionych pracowników. Widmo bankructwa.

2002 - prezesem zostaje Anne M. Mulcahy. Na rynek wchodzi 17 nowych produktów.

2007 - przychody Xeroksa na poziomie 17,2 mld USD, zyski na akcji 1,19 USD, wydatki na badania i rozwój 912 mln USD, ok 5% przychodów, zatrudnienie na poziomie 57 tys. osób na całym świecie.