Praca na odległość

  • Michał Sewera,

Z inżynierskiego punktu widzenia najistotniejsze pytanie związane z telepracą dotyczy niezbędnej infrastruktury technicznej. Na pierwszy rzut oka sprawa wydaje się bardzo prosta - przecież wystarczy linia telefoniczna, komputer i modem. W rzeczywistości jednak mamy do czynienia z dużo większymi wymaganiami co do bezpieczeństwa danych oraz ogólnej architektury funkcjonalnej. Problemy te są od dłuższego czasu analizowane przez zespoły specjalistów IT wielu firm. Opracowano wiele rozwiązań, przede wszystkim do dużych korporacji. Można w nich wyróżnić dwa podstawowe bloki: oprogramowanie użytkowe oraz infrastrukturę sieciową.

Do oprogramowania użytkowego wspomagającego telepracę można zaliczyć wszelkiego rodzaju programy i protokoły umożliwiające zdalną pracę na odległym komputerze, programy zdalnej powłoki systemowej, sterowniki interfejsów do baz danych itp. Generalnie programy te można podzielić na wymagające dostępu stałego i szybkiego oraz okresowego i wolnego. Z programów i protokołów pierwszej kategorii najpopularniejsze są:

  • RDP (Microsoft)
  • ICA (Citrix)
  • VNC (Virtual Network Computing)
  • PC Anywhere (Symantec)
  • ODBC - komunikacja z bazami danych.

    RDP (Remote Desktop Protocol) jest szybkim protokołem wspierającym działanie programu Remote Desktop (aplikacji do pracy na odległym komputerze). Obecna wersja RDC 5.0 jest dostępna w Windows XP oraz w Windows 2000. Umożliwia ona mapowanie portów typu COM, LPT, drukarek, a nawet współdzielenie danych w Schowku. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo danych, to standardowo ustawiona jest opcja szyfrowania 56-bitowego, a po zainstalowaniu oprogramowania Microsoft High Encryption Pack można wymusić szyfrowanie 128-bitowe. Wyłączenie wszystkich opcji bezpieczeństwa zwiększa szybkość działania, ale naraża telepracownika na atak (przechwycenie hasła podczas logowania itp.).

    Innym popularnym protokołem jest VNC, działający w architekturze klient-serwer protokół zdalnego dostępu do graficznych interfejsów użytkownika, oparty na tzw. koncepcji Remote FrameBuffer. Można go zaimplementować w każdej maszynie, w której działa dowolne graficzne środowisko, a to oznacza możliwość działania we wszystkich komputerach MS Windows, X/Unix, Macintosh, a nawet większości popularnych PDA (np. PalmPilot).

    Popularne programy i protokoły wymagające okresowego wolnego dostępu to:

  • CVS
  • poczta
  • zdalna powłoka (telnet, ssh)
  • WWW.