Pierwszy polski sztuczny satelita

Satelitę PW-SAT zaprojektowano na Politechnice Warszawskiej, jego głównym celem jest zbadanie pracy elastycznych ogniw słonecznych oraz przetestowanie mechanizmu zamierzonego przyspieszonego sprowadzania małych satelitów z orbity do gęstszych warstw atmosfery. Satelita ten został wystrzelony za pomocą rakiety Vega z kosmodromu w Gujanie Francuskiej, przy czym był to pierwszy start takiej rakiety w historii.

Satelita jest zgodny z formatem CubeSAT, ma rozmiary zbliżone do sześcianu o boku 10 cm i waży jeden kilogram. Na pokładzie posiada nadajnik pracujący na częstotliwościach krótkofalarskich. Przez tego satelitę krótkofalowcy będą mogli prowadzić łączności głosowe. Sygnał z satelity PW-SAT udało się autorowi odebrać na terenie kraju za pomocą amatorskiego transceivera. Przewidywany czas życia satelity to około roku.

Satelity formatu CubeSAT są najtańszym sposobem umieszczenia obiektów w przestrzeni kosmicznej, cały projekt szacowany jest zazwyczaj w przedziale 40-80tys USD (koszty z 2004r., prawdopodobnie dziś są jeszcze niższe). Dostępne są formaty 1U (taki jak PW-SAT), 2U (20x10x10cm) oraz 3U (30x10x10cm), przy czym niektórzy dostawcy oferują gotowe elementy do konstrukcji takich "kostek". Mniej istotne elementy PW-SAT pochodzą właśnie od takich dostawców, dzięki czemu badacze mogli się skoncentrować na najważniejszych elementach i głównej misji naukowej.

Jest to pierwszy polski polski obiekt w przestrzeni kosmicznej, projekt został zrealizowany przez studentów Politechniki Warszawskiej przy wsparciu Centrum Badań Kosmicznych PAN. Strona poświęcona satelicie jest dostępna pod adresem http://www.pw-sat.pl/