Okablowanie strukturalne: giga- i terabitowe wyzwania
- Adam Urbanek,
- 15.06.2009
Okablowanie strukturalne stanęło przed problemem gwałtownego wzrostu zapotrzebowania na większą przepływność sieci LAN, i to zarówno przez użytkowników biznesowych, jak i domowych. Nieustannie rosną wymagania wobec szerokości pasma dostępu do internetu, gdzie oferowane są multimedialne usługi, takie jak: wideokonferencje, telefonia VoIP, telewizja interaktywna IPTV czy usługi VoD (Video on Demand), a także intensywnie są wymieniane pliki MP3 lub wideo.
Wdrażanie aplikacji biznesowych i multimedialnych wymusza stałe usprawnianie infrastruktury okablowania, począwszy od przełączanych kanałów miedzianych 100 Mb/s, poprzez kanały desktopowe 1Gb/s (miedź) i 10 Gb/s (włókno), po platformy światłowodowe 40 - 100 Gb/s (DWDM). Modernizacja okablowania ma także związek ze zmieniającym się sposobem korzystania z sieci IT - zarówno w sensie fizycznym, jak i w kwestii zarządzania. W miarę instalowania coraz większej liczby urządzeń korzystających z protokołu IP, narasta potrzeba sprawnego zarządzania w czasie rzeczywistym, istotnie wpływająca na efektywne wykorzystanie heterogenicznej infrastruktury oraz sprzętu komunikacyjnego działającego w sieci.
Szybciej i taniej przez LAN
Potrzeby odbiorców podwajają się z każdym rokiem, w efekcie czego używane dotąd megabitowe okablowanie staje się w niektórych przypadkach niewystarczające. Nie oznacza to, że sieci takie znikną zupełnie, gdyż rozwiązania klasy Fast Ethernet będą nadal stosowane w okablowaniu poziomym. Po długim okresie stagnacji na poziomie przepływności 100 Mb/s od kilku lat obserwuje się wzrost zainteresowania szybkimi sieciami LAN o wysokiej jakości oraz podnoszenie bezpieczeństwa transmisji za ich pośrednictwem.
Trendy w okablowaniu optycznym
Nie jest to wystarczająca szybkość dla szkieletu obsługującego aplikacje multimedialne, wymagającego okablowania kat. 6a (pasmo do 500 MHz), a nawet kat. 7 (klasa F), działającego do częstotliwości 600/1000 MHz (standardowo nie mniej niż 10 Gb/s). Wyższe kategorie okablowania, oprócz podstawowej funkcji transmisji danych, muszą zapewniać transport sygnałów różnego typu: telefonicznych, audiowizualnych, telewizyjnych czy radiowych - na arbitralnie przyjmowaną odległość 100 m. Poszukując ekonomicznych rozwiązań (czytaj: tańszych), rynek domaga się przede wszystkim rozwiązań miedzianych, głównie w aplikacjach użytkowanych na niewielkich dystansach. Obecnie większość dostawców skłania się do instalacji sprawdzonego w praktyce okablowania miedzianego kat. 6 (1 Gb/s), a jedynie ok. 16% zamierza instalować nowe okablowanie kat. 6a (10 Gb/s).
Niezależnie od tych prognoz, docelowo dominować powinien trend wdrażania rozwiązań w pełni optycznych klasy FTTx, pozwalających spokojnie oczekiwać na wzrost zapotrzebowania na aplikacje interaktywne. Na krótkich dystansach popularność zyskało tanie okablowanie ze zwielokrotnieniem falowym CWDM (Coarse WDM) z jednoczesną transmisją na dwóch lub czterech niezależnych kanałach optycznych - każdy o przepływności 1,25 Gb/s (2,5 Gb/s). Wdrażane w sieciach CWDM okablowanie klasy FTTx, jako: FTTO (Fiber To The Office), FTTC (Fiber To The Curb), FTTD (Fiber To The Desk) lub FTTH (Fiber To The Home) - daje dziesięciokrotne podwyższenie przepływności standardowego włókna światłowodowego, bez pośredniczących wzmacniaczy optycznych EDFA. Z powodów czysto technicznych, na komercyjne wdrażanie okablowania o przepływności 100 Gb/s jest jeszcze zbyt wcześnie.