Kod Unabombera

Ted Kaczynski, Amerykanin o polskich korzeniach (ale nie mający nic wspólnego z braćmi Kaczyńskimi) w latach 1978-1995 wysyłał bomby-pułapki do starannie wybranych osób, głównie związanych z nauką i biznesem. W sumie zabił trzy osoby a prawie dwadzieścia ciężko ranił. W 1995 roku zmusił New York Times i Washinton Post do opublikowania słynnego "Manifestu Unabombera", obszernego tekstu opisującego jak rozwój technologii wiedzie ludzkość do zagłady. Zamieszkiwał i pracował w niewielkiej szopie na odludziu, gdzie po jego zatrzymaniu znaleziono części do nowych bomb i obszerne notatki - część była zaszyfrowana.

W trakcie procesu, który trwał od 1996 do 1998 roku notatek nie udało się rozszyfrować pomimo pomocy CIA. Jak można wywnioskować z dostępnych fotografii pojedynczych stron notatek Kaczynski mógł korzystać z jakiejś formy książki kodowej, której złamanie może być niemożliwe jeśli kryptoanalityk dysponuje zbyt małym materiałem badawczym. Szyfr Kaczynskiego udało się wreszcie odczytać gdy w zapisanych otwartym tekstem notatkach znaleziono klucz - być może samą książkę kodową. Zaszyfrowane notatki Kaczynskiego nie zawierały żadnego specjalnego sekretu - były głównie zapisem jego osobistych refleksji po poszczególnych atakach.

Zobacz również:

• Indywidualna kryptografia na dobre uniemożliwi współdzielenie kont na Netflixie?

Więcej informacji w materiale CBS5:http://cbs5.com/topstories/local_story_332014518.html

Szyfr Kaczynskiego jest jednym z niewielu ręcznych szyfrów z jakimi przyszło się zmierzyć policji w zdominowanym raczej przez oprogramowanie XX wieku. Jednym z ręcznych szyfrów, które po dziś dzień oparły się zaawansowanej kryptoanalizie był używany przez rosyjskich szpiegów szyfr VIC, trzyetapowy i bardzo czasochłonny, ale możliwy do stosowania tylko przy pomocy kartki i długopisu.