Internetowe technologie dostępu
- Adam Urbanek,
- 01.09.2000
Technologie światłowodowe otwierają nowe horyzonty dla stacjonarnego i mobilnego transportu danych przez optyczne sieci szkieletowe z przełączaniem pakietów i protokołami IP. Rozszerzanie dostępu do Internetu wymaga jednak jednoczesnych działań w kilku kierunkach: w sieciach szkieletowych, w przewodowych i mobilnych systemach dostępowych oraz produkcji nowych terminali.
Technologie światłowodowe otwierają nowe horyzonty dla stacjonarnego i mobilnego transportu danych przez optyczne sieci szkieletowe z przełączaniem pakietów i protokołami IP. Rozszerzanie dostępu do Internetu wymaga jednak jednoczesnych działań w kilku kierunkach: w sieciach szkieletowych, w przewodowych i mobilnych systemach dostępowych oraz produkcji nowych terminali.
Warianty przewodowego dostępu IP
Pierwsze instalacje wielowłóknowych łączy optotelekomunikacyjnych (4, 8, 24 i 48 włókien) są stopniowo zastępowane przez potężne optokable zawierające 144 włókna (np. krajowy kabel XOTKtd 144J - produkowany przez Elektrim Kable SA, Fabrykę Kabli Ożarów), a nawet ponad 400 włókien w jednej wiązce, potrafiące dostarczać przepływności petabitowych, czyli strumieni o pojemności 10<sup>15</sup> informacji cyfrowych w ciągu jednej sekundy.
Oczywiście pod warunkiem zastosowania włókna optycznego o odpowiedniej charakterystyce przenoszenia (mody, tłumienność, nieliniowość, dyspersja, opóźnienie), używania właściwej technologii zwielokrotnienia wielofalowego WDM (Wave Division Multiplexing), DWDM (Dense WDM) czy UWDM (Ultra WDM), a także korzystania z węzłów komutacji pakietowej (rozdzielacze, sprzęgacze, konwertery, przełączniki, terakomutatory) - nadążających za tak wysokim trafikiem.
Dla abonenta Internetu
Zwykłego zjadacza chleba, a dokładniej konsumenta internetowych strumieni bitów, liczby te raczej nie interesują - jeżeli na uzyskanie poszukiwanej strony internetowej nie musi oczekiwać irytująco długo. Powszechne wymagania abonenta sieci Internetu są nadzwyczaj proste: nie czekać więcej niż 2-3 sekundy i mieć wrażenie niemal natychmiastowego dostępu do informacji czy plików danych, czyli pracować on-line z zasobami sieci IP, niezależnie od tego, gdzie one się znajdują. A wyczekiwać na odpowiedź trzeba nieraz długo i to nie tylko w Polsce, gdyż podstawowe opóźnienia coraz częściej pochodzą nie z systemów transportowych, lecz sposobów komutacji i dostępu do telekomunikacyjnej sieci szkieletowej w abonenckich systemach dostępu.
Według TP SA tylko z ogólnopolskiego numeru dostępowego (0-202122) każdego dnia odnotowuje się kilkaset tysięcy połączeń do sieci Internetu za pośrednictwem modemów analogowych 33-56 kb/s (standard V.90, standard V.92). Pod koniec 1999 r. z numerów dostępowych TP SA korzystało jednocześnie ponad 4 tys. użytkowników. A jest to tylko część internautów - coraz częściej zamierzających korzystać ze znacznie szybszych sposobów dostępu do sieci globalnej IP.
Przepływności w technologiach TDM i WDM (DWDM)
W tym samym kierunku podąża również modernizacja protokołów transportowych, umożliwiających wzajemne komunikowanie się różnych urządzeń, co dobrze jest widoczne w Internecie. I tak na przykład wersja protokołu IPv4, nie mająca możliwości relokowania zasobów sieciowych (między innymi w celu prowadzenia rozliczeń taryfikacyjnych), została zastąpiona wersją IPv6, mającą już takie cechy, co stało się punktem wyjściowym do dalszego rozwoju sieci konwergentnych z protokołami IP.
Rozszerzanie dostępu do Internetu przebiega bowiem równolegle i równocześnie w kilku kierunkach: w sieciach szkieletowych, w punktach realizacji dostępu do usług, w rozwijaniu abonenckich sieci dostępowych oraz produkcji urządzeń końcowych.