Globalna telekomunikacja
- Adam Urbanek,
- 01.09.1999
Komunikacja globalna, która ma zacząć opanowywać świat po 2002 roku, ewoluuje głównie przez rozwój systemów cyfrowych GSM. Zaspokojenie potrzeb coraz bardziej wymagających abonentów dotychczasowych sieci komórkowych i stacjonarnych wymaga ujednolicenia istniejących standardów przekazu, wdrożenia nowych szerokopasmowych technologii oraz integracji (konwergencji) wielu rodzajów sieci i usług w jedną infrastrukturę określaną europejskim standardem UMTS (IMT-2000).
Komunikacja globalna, która ma zacząć opanowywać świat po 2002 roku, ewoluuje głównie przez rozwój systemów cyfrowych GSM. Zaspokojenie potrzeb coraz bardziej wymagających abonentów dotychczasowych sieci komórkowych i stacjonarnych wymaga ujednolicenia istniejących standardów przekazu, wdrożenia nowych szerokopasmowych technologii oraz integracji (konwergencji) wielu rodzajów sieci i usług w jedną infrastrukturę określaną europejskim standardem UMTS (IMT-2000).
Można sądzić, iż zdecydowana większość czytelników, słysząc o globalizacji usług sieciowych, będzie miała na myśli Internet (bądź jego najnowszą wersję Internet 2), czyli sieć eksploatowaną w naszym kraju od 1991 r. Wiąże się to z faktem, że z usług Internetu korzystało w Polsce na początku 1999 r. ponad 2 mln internautów, co stanowi 5 proc. populacji. A wiadomo, że w naszym kraju liczba przyłączanych komputerów i użytkowników podwaja się w czasie krótszym niż rok. Internet, jako sieć globalna, przyczynił się wprawdzie do obniżenia opłat ponoszonych za tradycyjne usługi telekomunikacyjne, ale jakość tych usług, głównie z powodu zbyt wąskiego pasma przenoszenia, jest nadal niezadowalająca.
Niezaprzeczalne zalety Internetu, polegające na powszechnym dostępie do ogromnej liczby źródeł informacji oraz stosunkowo niskim koszcie korzystania z tych usług, oraz związana z nimi jego popularność są okupione brakiem gwarancji odpowiedniej jakości przekazów bezpołączeniowych. Wprawdzie nowy protokół rezerwacji zasobów RSVP (Resource Reservation Protocol), a także protokół strumieniowy czasu realnego RTSP (Real-time Streaming Protocol) - przewidziane do stosowania w sieciach IP - mają wkrótce zmniejszyć dotychczasowe niedogodności, to jak na razie rzeczywista jakość tych usług jest niska. Popularny protokół RSVP do negocjowania parametrów transmisji nie tylko w sieciach IP (także ATM i innych) zapewnia tworzenie ścieżek wirtualnych pomiędzy komunikującymi się aplikacjami. Pozwala również na zdefiniowanie parametrów jakościowych QoS (Quality of Service) strumienia informacyjnego, przesyłanego w konkretnej ścieżce wirtualnej, zarówno w relacjach typu punkt-punkt, jak też w połączeniach wielopunktowych. Uzyskanie zadowalających parametrów jakościowych oraz innych szerokopasmowych usług dodanych przez sieć Internetu prawdopodobnie nie nastąpi szybko.
Druga droga globalizacji sieci
Penetracja usług internetowych i ruchomych w 1998 r.
Stan i prognoza liczby abonentów komórkowych
Zdecydowanie większe nadzieje na dostarczenie w stosunkowo krótkim czasie bezprzewodowej łączności globalnej o wysokiej jakości i szerszym pasmie wiąże się z ewolucją sieci komórkowych w kierunku uniwersalnej sieci cyfrowej UMTS (Universal Mobile Telephone System), globalnej sieci trzeciej generacji. Ten kierunek rozwoju wiąże się z bardzo dobrymi doświadczeniami uzyskanymi przy sieciach GSM drugiej generacji, już teraz obejmujących najliczniejszą grupę abonentów ruchomych.