Ekstremalna jakość

Sabre wykorzystał twórczo 12 podstawowych przykazań eXtreme Programming, dodając 5 własnych.

I. Zasady planowania

1. Gra w planowanie: "Klient XP" definiuje biznesową wartość poszczególnych funkcji programu; dysponując informacjami od programisty, jak wiele pracy potrzeba do ich zaimplementowania, ustala priorytety i harmonogramy prac.
2. Kolejne wersje: Zespoły tworzą prosty system już wkrótce po rozpoczęciu prac, rozbudowując go stopniowo w bardzo krótkich cyklach iteracyjnych.
3. Klient w firmie: Ekspert z dziedziny, której dotyczy tworzona aplikacja, musi być cały czas łatwo dostępny dla programistów. On podejmuje kluczowe decyzje dotyczące tego, czy implementować określone funkcje i co implementować w pierwszej kolejności, tworzy tzw. scenariusze dla programistów; wreszcie ocenia rezultaty.
4. Zrównoważona praca: programistów zniechęca się do zbyt długiej pracy po godzinach - chodzi o to, by ich umysły pozostały świeże*.

1. Prosta konstrukcja: Kod powinien być prosty jak to tylko możliwe, byleby tylko realizował zadane wymagania funkcjonalnie; nigdy nie wolno go komplikować, bazując na hipotetycznych przypuszczeniach, że w przyszłości być może potrzebne będzie wyposażenie aplikacji w dodatkową funkcjonalność.
2. Rozwój przez testowanie: Programiści najpierw muszą przygotować testy, a dopiero potem napisać kod, który ma być testowany.
3. Przebudowa: Konstrukcja systemu jest usprawniana przez cały czas trwania projektu. Kod ma być prosty, czysty, łatwy do modyfikacji oraz wolny od powtórzeń - temu ma służyć jego przepisywanie i usprawnianie, a nie tylko dodawanie nowych funkcji czy usuwanie błędów.
4. Metafory systemowe: Deweloperzy muszą utrzymywać jednolity system nazw i jednakowo opisywać system, co istotnie usprawnia komunikację i wzajemne zrozumienie w zespole.

1. Programowanie w parach: Programiści siedzą przy terminalach i tworzą kod w parach. Skład tych par jest dość często zmieniany (co 10-15 min dokonuje się wzajemnych inspekcji kodu).
2. Stała integracja: Deweloperzy integrują, kompilują i testują system wiele razy każdego dnia.
3. Wspólna własność kodu: Cały kod należy do wszystkich programistów i musi być przez nich wszystkich dobrze rozumiany.
4. Standardy kodowania: Programiści muszą pisać kod, używając tego samego zestawu zasad i wytycznych, jest to dość ściśle uregulowane (co po części wynika z poprzednich punktów, m.in. programowania w parach czy wspólnej jego własności).

Planowanie

1. Planowanie w obszarze realizacji projektu.
2. Zarządzanie żądaniami dotyczącymi zmian w oprogramowaniu.

1. Zarządzanie konfiguracją.
2. Testy funkcjonalne.
3. Testy systemowe.
4. Testy regresyjne.
5. Śledzenie błędów.

Sabre to część historii informatyki. Firma powstała jeszcze w latach 50. XX w. dzięki dość przypadkowemu spotkaniu C. R. Smitha, prezesa American Airlines i Blaira Smitha, handlowca z IBM (traf chciał, że siedzieli obok siebie w samolocie). Prezes American Airlines żalił się na kłopoty związane z lawinowo rosnącą liczbą samolotów, tras i przewożonych pasażerów. To wszystko stawało się trudnym do efektywnego opanowania gąszczem informacyjnym. Handlowiec z IBM nie przegapił tej okazji i zaproponował, by do zapanowania nad chaosem wykorzystać najnowsze - wówczas - rozwiązania informatyczne. Tak oto powstało Sabre, początkowo jako joint venture IBM i American Airlines.

Stworzony system rezerwacji miejsc pasażerskich w samolotach, uruchomiony na mainframe, był ogromnym przełomem technologicznym, który na ponad dekadę wyznaczył dalszą drogę rozwojową technologii IT w obszarze oprogramowania, baz danych i systemów transakcyjnych. Samym liniom lotniczym dzięki automatyzacji kluczowego obszaru działalności dał zaś tak daleko idącą przewagę konkurencyjną, że na długi czas American Airlines wzbiła się wysoko ponad inne podmioty działające na rynku pasażerskich przewozów lotniczych.

Stworzony system stał się wzorem dla konkurentów, którzy z pewnym opóźnieniem uruchomili podobne rozwiązania. System Sabre początkowo wykorzystywany wewnętrznie przez American Airlines stopniowo zaczął obejmować swoim zasięgiem podmioty zewnętrzne (biura podróży) aż do klientów końcowych (już w początku lat 80. stając się prekursorem e-commerce). Podobnie zresztą stało się z systemami konkurencji, których właścicielami stawały się niezależne podmioty. Obecnie rynek podzielony jest pomiędzy kilka konkurencyjnych podmiotów (których znaczenie zależy od konkretnego rynku kontynentalnego).

Sabre stał się z czasem dostawcą innych rozwiązań dla branży lotniczej (kontrola przychodów, harmonogramowanie lotów, tworzenie cenników, obsługa lotów, ustalanie harmonogramów pracy załóg lotniczych itd.), jak również systemów rezerwacyjnych w branży turystycznej - także w modelach hostingowych i usług outsourcingowych.