Dostęp do Internetu
- Andrzej Janikowski,
- 01.02.2001
Telefoniczne linie oparte na skrętkach są ciągle najbardziej rozpowszechnionym medium wśród indywidualnych abonentów. Z upływem czasu będą wprowadzane nowe technologie, zapewniające szybsze przesyłanie danych za pośrednictwem tego popularnego medium.
System światłowód/kabel koncentryczny był pierwotnie przeznaczony dla szerokopasmowych aplikacji wideo. Ponieważ taki system jest z natury szerokopasmowy, jego odmiany zostały zaadaptowane także do szybkich transmisji danych, głównie dla osób pracujących w miejscach zamieszkania.
Bezprzewodowy dostęp do Internetu ma dwa źródła: systemy satelitarne stworzone dla szerokopasmowego wideo, mające zdolność przesyłania danych z wysokimi przepływnościami, jak również systemy przeznaczone dla użytkowników w ruchu - komórkowe i komórkowe PCS (Personal Communications Service).
Dominującymi systemami dla użytkowników biznesowych są optyczne systemy SDH czy SONET. Można się też spodziewać, że w przyszłości osobom wykonującym pracę w domach lub mniejszych biurach zostanie udostępniony w pełni światłowodowy system PON (Passive Optical Networks).
Systemy oparte na skrętkach
Dostępy do Internetu za pośrednictwem skrętek
- modemy analogowe - VBD (Voiceband Data Modems);
- IDSL (ISDN DSL);
- systemy xDSL (x Digital Subscriber Line).
Symetryczne transmisje modemowe kończą się na przepływności 33,6 kb/s. Transmisje asymetryczne zgodne z V.90 - 56 kb/s w kierunku abonenta i do 33,5 kb/s w kierunku przeciwnym - oferuje już prawie każdy operator.
ISDN DSL oraz ISDN
Sieć ISDN transmisji danych
Kiedy linia telefoniczna ulega konwersji na ISDN, jest wtedy zdolna do transmitowania z przepływnością 144 kb/s. Na taką przepływność składają się dwa kanały B po 64 kb/s i jeden kanał D - 16 kb/s. Dwa pierwsze kanały są przeznaczone do transmisji danych, trzeci jest obciążony funkcjami kontroli dwóch pierwszych. Kanały B mogą być połączone i wtedy przepływności sumują się, dając 128 kb/s. Ale w trybie ISDN głos, dane czy faks muszą być przenoszone w kanałach B. Oznacza to, że kiedy odbiera się rozmowę telefoniczną lub zamierza ją nawiązać, wtedy jeden z kanałów B zostaje odłączony od Internetu. W konsekwencji przepływność spada do 64 kb/s.
Główna różnica między ISDN a IDSL sprowadza się do tego, że IDSL używa całkowicie odseparowanej linii telefonicznej. Mówiąc prościej - linia IDSL jest oddzielona od linii telefonicznej dedykowanej do połączeń internetowych. Dzięki temu abonent zawsze operuje na przepływności 128 kb/s, niezależnie czy rozmawia przez telefon czy
Kodowanie 2B1Q (2 Binary 1 Quaternary)
Maksymalna odległość przesyłania sygnałów łączem IDSL wynosi 5,5 km, ale może ona być podwojona dzięki zastosowaniu regeneratora - U loop repeater. Podobnie jak ISDN i SDSL system IDSL korzysta z modulacji 2B1Q.